Dred: A Tale of the Great Dismal Swamp

Opinie czytelników

Książka przedstawia historyczną narrację na temat niewolnictwa poprzez angażujące postacie i dobrze zintegrowany dyskurs polityczny. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za przystępną i pouczającą, inni krytykują jej nużący styl pisania.

Czytelna i przyjemna dla współczesnych odbiorców, wciągająca fabuła, interesujące postacie, skutecznie integruje poglądy polityczne na temat niewolnictwa, cenne spostrzeżenia historyczne, szczególnie atrakcyjne dla fanów literatury XIX wieku.

Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest nużący i powolny, z brakiem zaangażowania w bohaterów. Powolny rozwój fabuły może prowadzić do frustracji, skłaniając niektórych do porzucenia książki.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Druga antyniewolnicza powieść Harriet Beecher Stowe została napisana częściowo w odpowiedzi na krytykę „Chaty wuja Toma” (1852) zarówno przez białych mieszkańców Południa, jak i czarnych abolicjonistów. W Dred (1856) Stowe próbuje zbadać kwestię niewolnictwa z perspektywy Afroamerykanów.

Poprzez fascynujące historie Niny Gordon, właścicielki plantacji niewolników, i Dreda, czarnego rewolucjonisty, Stowe ożywia sprzeczne przekonania na temat rasy, instytucji niewolnictwa i możliwości gwałtownego oporu. Badając polityczne i duchowe cele, które napędzają bunt Dreda, Stowe tworzy postać znacznie różniącą się od przyzwalającego chrześcijańskiego męczennika Wuja Toma.

W swoim wstępie do klasycznej powieści Robert S. Levine nakreśla debaty antyniewolnicze, w które Stowe była głęboko zaangażowana przed i w trakcie pisania Dreda. Levine pokazuje, że oprócz swojego znaczenia w historii literatury, powieść pozostaje istotna dla współczesnych dyskusji na temat perspektyw międzyrasowych.