Ocena:
Książka „The Life of Suzanne Valadon” przedstawia fascynującą eksplorację życia tej artystki i jej powiązań z innymi znaczącymi postaciami ze sceny artystycznej Montmartre między latami siedemdziesiątymi a trzydziestymi XIX wieku. Chociaż niektórzy recenzenci stwierdzili, że jest to tylko dobra i nieistotna lektura, inni docenili głębię i innowacyjne opowiadanie o życiu Valadon i otaczających ją artystów.
Zalety:⬤ Fascynująca historia
⬤ innowacyjna prezentacja
⬤ zawiera spostrzeżenia na temat znanych artystów, takich jak Renoir, Degas i Picasso
⬤ szczegółowy opis życia Valadona
⬤ wciągający styl narracji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za dobrą
⬤ nie jest uważana za lekturę obowiązkową
⬤ obawy dotyczące stanu książki (np. podarta okładka).
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Valadon Drama: the Life of Suzanne Valadon
Suzanne Valadon, urodzona w 1865 roku z niekonsekwentnej matki i anonimowego ojca, była przeznaczona do prowadzenia niekonwencjonalnego życia. Jej zmienna natura, jej zmysłowość znalazły odłogiem grunt na falujących, pokręconych ulicach Montmartre, gdzie jej matka, zagubiona w alkoholowej mgle, szukała zapomnienia.
Jej wczesne wybryki jako skandalicznej hazardzistki niewiele wskazywały na twórcze i emocjonalne bogactwo, które miało wyróżniać późniejsze życie tej drobnej i żywej osoby. W wieku nastoletnim Suzanne była już nie tylko ulubioną modelką artystów z Montmartre'u, ale także znalazła sposób na wyrażenie siebie w swoim namiętnym i spontanicznym malarstwie. Jako bliska przyjaciółka Lautreca i Degasa, jako kochanka Renoira, Satie i niezliczonych innych artystów, a także jako żona znacznie młodszego Uttera, tkanina jej życia składała się z dwóch dominujących wątków - miłości do malarstwa i miłości do miłości.
Na przemian w skrajnym dobrobycie i ubóstwie, dopiero gdy jej syn, Maurice Utrillo, był nastolatkiem, stała się obsesją na punkcie swojej roli matki. Przekonana, że jej syn jest największym żyjącym malarzem, dręczona jego maniakalną chęcią samozniszczenia, zaatakowała problemy macierzyństwa z taką samą intensywnością, z jaką dążyła do podziwu.
Jej walka o zdrowie psychiczne i miłość Maurice'a została jednak podjęta zbyt późno, a ostateczną porażkę poniosła w samotnym, pełnym tęsknoty wycofaniu się do siebie i przeszłości. Pełna i dramatyczna biografia kobiety, jej syna i bogatego, choć zagmatwanego klimatu, który ich wychował.
Szczególnie interesująca dla entuzjastów szkoły impresjonistycznej i postimpresjonistycznej, staranne podsumowanie faktów przez Johna Storma jest równie dramatyczne i zabawne, jak dostępne fikcyjne opisy życia artystów. (Kirkus Review)
