Command and Control of Airpower: A New Paradigm for the Future
Niedawne doświadczenia w operacjach „Iraqi Freedom” i „Enduring Freedom” uwypukliły potrzebę adaptowalnych i dostosowanych do potrzeb systemów dowodzenia i kontroli sił powietrznych (C2), które mogą lepiej służyć połączonym siłom w całym zakresie operacji.
Chociaż Siły Powietrzne wykonały dobrą robotę, dostosowując istniejący system C2 do zadania, czasami wykorzystując różne ramy kontroli, nie spojrzały jeszcze na przyszłe wymagania C2 holistycznie, aby stworzyć „zestaw narzędzi”, który pozwoli uniknąć potrzeby słabo zoptymalizowanych rozwiązań fragmentarycznych lub obejść. Mówiąc najprościej, wraz ze zmianą dynamiki pola bitwy i postępem technologicznym, aby pozostać istotnym, muszą się również zmieniać zadania lotnicze i związane z nimi systemy C2.
Nieuwaga zaowocowała przestarzałymi elementami systemu dowodzenia powietrzem w teatrze, centrami operacji powietrznych finansowanymi w 50 procentach (lub mniej), słabymi relacjami dowodzenia i nieporęczną strukturą C2, którą trudno jest dostosować do dzisiejszej walki.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)