Ocena:
Recenzje podkreślają złożoność życia Barbary Graham, jej procesu i implikacji jej sprawy w kwestiach takich jak płeć i kara śmierci. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za pouczającą i dobrze napisaną, opinie są spolaryzowane w odniesieniu do winy Graham i przedstawienia wydarzeń przez autora.
Zalety:Czytelnicy docenili dogłębną analizę życia Barbary Graham, badanie uprzedzeń płciowych w systemie wymiaru sprawiedliwości oraz emocjonalny wpływ historii kobiet dotkniętych karą śmierci. Wielu uznało książkę za pouczającą, dobrze napisaną i przekonującą; budzi ona uzasadnione wątpliwości co do winy Graham i kwestionuje moralność kary śmierci.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że książka gloryfikuje Graham i bagatelizuje jej winę w morderstwie. Krytycy twierdzili, że autor był stronniczy i unikał omawiania ważnych pojęć prawnych, takich jak zasada zbrodni zabójstwa. Ponadto pojawiły się komentarze na temat braku nowych spostrzeżeń dotyczących roli Graham w morderstwie oraz ograniczeń związanych z koncentracją książki na narracji historycznej, a nie faktach prawnych.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Proof of Guilt: Barbara Graham and the Politics of Executing Women in America
Barbara Graham mogła być diaboliczną damą z kryminału - piękną, seksowną i śmiertelnie niebezpieczną. Oskarżona wraz z dwoma mężczyznami o zabójstwo starszej wdowy podczas nieudanej próby rabunku, "Krwawa Babs" stała się trzecią kobietą straconą w Kalifornii - po procesie z 1953 roku, który rozegrał się przed tłumem widzów na stojąco, podbił wyobraźnię dziennikarzy, filmowców i przeciwników kary śmierci.
Dlaczego, pyta Kathleen A. Cairns, spośród wszystkich spraw dotyczących kary śmierci w XX wieku, sprawa Graham miała taki polityczny oddźwięk i siłę przebicia? Pomijając kwestię winy lub niewinności - dyskutowaną do dziś - Cairns bada, w jaki sposób sprawa Graham stała się kamieniem milowym w toczącej się debacie na temat kary śmierci. Podczas gdy prokuratorzy przedstawiali oskarżoną kobietę jako femme fatale, media zaczęły oferować kontrnarrację dla życia Graham, podkreślając jej brutalne i samotne początki.
Cairns pokazuje, w jaki sposób sprawa Graham stała się kluczowa dla ówczesnych abolicjonistów, którzy wykorzystali przypadki wątpliwej winy, aby podnieść świadomość arbitralnego i kapryśnego charakteru ścigania kary śmierci. Przypadek Grahama, kluczowy dla utrzymania kary śmierci w czołówce świadomości społecznej do czasu, gdy abolicjoniści obrali zwycięską strategię, ilustruje siłę indywidualnych historii w kształtowaniu szerszego postrzegania i ostatecznie polityki publicznej.
