Dotknij delikatnie mojej głowy

Opinie czytelników

Książka „Touch My Head Softly” autorstwa Eileen P. Kennedy to przejmujący zbiór poezji, który bada głęboki smutek po utracie partnera z powodu choroby Alzheimera. Poprzez żywy i szczery język, Kennedy uchwyciła intymne chwile miłości i straty, pozwalając czytelnikom połączyć się z jej podróżą smutku i refleksji. Każdy wiersz jest unikalnym klejnotem ekspresji, przyczyniając się do potężnej narracji o pamięci, intymności i wpływie demencji.

Zbiór zawiera pięknie wykonane wiersze, które wywołują silne emocje, ukazując wrażliwość i wrażliwość Kennedy. Czytelnicy doceniają sposób, w jaki wiersze odzwierciedlają osobiste doświadczenia i głębię żalu związanego z utratą ukochanej osoby. Zdolność Kennedy do łączenia chwil radości i smutku, wraz z jej żywymi obrazami i użyciem języka, dobrze rezonuje i zapewnia transformacyjną perspektywę radzenia sobie ze stratą.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za bardzo bolesny i ciężki, ponieważ dotyczy on emocjonalnej złożoności demencji i straty. Kilka wierszy może być szczególnie trudnych do strawienia ze względu na intensywne uczucia, które wywołują, co może sprawić, że książka będzie mniej przystępna dla tych, którzy nie są gotowi stawić czoła takim tematom.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Touch My Head Softly

Zawartość książki:

W tym pełnym pasji drugim tomie wierszy Eileen P. Kennedy bada dynamikę między partnerami w miarę postępu choroby Alzheimera. Kennedy splata zbiór o związku w trzech sekcjach: przed, w trakcie i po śmierci.

W pierwszej części Kennedy umiejscawia swoje życie i swoich kochanków w wydarzeniach dziejących się równolegle w dekadzie, w której są razem. Analizuje wczesny związek miłosny, błyskotliwość swojego kochanka i początek upadku zarówno w Ameryce, jak i Ameryce Łacińskiej.

"Poczuj mnie swoimi dłońmi, aż słowa nie będą potrzebne... Dotykaj delikatnie mojej głowy, aż skończy się ta długa noc". Albo ich szczęśliwe życie w podróży. "Kiedy myślę o Oaxaca / pamiętam Zocalo, gdzie sprzedawali pipa del agua / i czekoladę kapiącą z papierowych kubków". Kennedy składa hołd pisarzom, których kocha: "Gdzie duch D.H. Lawrence'a pisał w parku o porankach Zapoteków. / Gdzie czytałeś mi go na głos.".

W drugiej części Kennedy z elokwencją i wprawą analizuje pogarszający się stan i śmierć swojego partnera: "Your flailing and shouting has stopped/ The accusations too/ I am at your side/ When you don't know me at all". Albo: "Prowadzę cię do solarium, / na noszach z dołączoną solą fizjologiczną. / Czas zwalnia / gdy czytam ci Sto lat samotności." Jej poczucie straty, gdy on zanika "Jest wiele miejsc / które czują, że odszedłeś / puste kołki na płaszcze...".

W ostatniej części opisuje swoje życie w udręce i odkupieniu po śmierci kochanka. "W ciepłe dni pamiętam sposób, w jaki kochaliśmy się po południu, twoje włosy zwisające / z kucyka. Śniło mi się, że masz dziewięćdziesiąt lat i śpisz obok mnie.

Cechy wciąż rozpoznawalne". Pisze cento od poetów takich jak Emily Dickinson i T. S. Eliot o pamięci, aby przekazać swój smutek światu, a kończy rokiem żałoby i powrotu do zdrowia w domu i Ameryce Łacińskiej.

To intensywny i podnoszący na duchu zbiór, w którym Kennedy przyznaje się do trudności bycia blisko kogoś z szybko słabnącym umysłem w "Nieszporach" i "Sześć miesięcy później". Opisuje zmagania z farmaceutykami w "Medicated" i "Snow Village in a Bottle".

W swoich wierszach z dwóch miejsc, w których mieszka, Kennedy wnosi silne poczucie miejsca: z północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych: "W dniu twojej kremacji mewy sfrunęły w dół i zjadły jagody, które zasadziłeś przy krzaku soli". Z Ameryki Łacińskiej "Tutaj, wczesny zachód słońca osiada / na palącym popołudniu. / Styczeń przechodzi w miękki pomarańcz, opłakując upał, który odchodzi.".

Touch My Head Softly zawiera kilka nagradzanych wierszy. "Dream of my Lover" zdobył drugą nagrodę w konkursie Penumbra Haik Poetry Contest. "Eulogy for the Costa Rican Ghosts" był nominowany do nagrody Pushcart Prize. Wiersze z tego zbioru zostały również opublikowane w Muse and Stone, Tribeca Poetry Review i Seven Hills Review. Pierwsza książka poetycka Kennedy'ego, Banshees (Flutter Press, 2015, ) otrzymała drugie miejsce w kategorii poezji w Wordwrite Book Awards oraz wyróżnienie na festiwalach książki w Nowej Anglii, Nowym Jorku i Londynie.

Ten potężny zbiór jest dedykowany osobom żyjącym z chorobą Alzheimera, ich opiekunom i rodzinom. Część dochodu ze sprzedaży książki zostanie przekazana Stowarzyszeniu Alzheimera.