Doświadczenie, wykształcenie i temat

Oryginalny tytuł:

Experience, Education and Subject

Zawartość książki:

John Dewey, wielki amerykański pragmatysta, i Maurice Merleau-Ponty, którego Paul Ricoeur opisał jako „największego z francuskich fenomenologów”, podzielają niezwykle podobne poglądy na doświadczenie i podejścia do filozofii, mimo że wywodzą się z różnych tradycji. 1 Podobieństwa te wydają się jeszcze bardziej uderzające, gdy zdamy sobie sprawę, jak niewielki dialog prowadziły ze sobą te dwie tradycje.

W swoich filozofiach zarówno Dewey, jak i Merleau-Ponty próbowali wyartykułować bardziej wierny opis doświadczenia niż to, co ich poprzedziło, a tym samym odpowiadali na sztuczne opisy doświadczenia przedstawione przez brytyjskich empirystów. Zarówno Dewey, jak i Merleau-Ponty byli myślicielami dialektycznymi, którzy w znacznym stopniu zawdzięczali Heglowi (zwłaszcza Dewey), choć obaj odeszli od absolutnego idealizmu i zaczęli zakorzeniać swoje filozofie w żywym doświadczeniu.

Obaj krytycznie odnosili się do kartezjańskiego dualizmu, we wszystkich jego przetrwałych formach we współczesnej filozofii, i starali się na nowo zdefiniować relację między podmiotem a światem. Co więcej, obaj dzielili podobieństwa z tradycjami drugiej strony, z podejściem Deweya do zrozumienia doświadczenia graniczącego z fenomenologią, podczas gdy opisy Merleau-Ponty'ego dotyczące naszego przedrefleksyjnego rozumienia i zaangażowania w świat przypominały elementy pragmatyzmu.