Doświadczenia z Wietnamu: Dziesięć lat refleksji

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają mieszankę podziwu dla charakteru i spostrzeżeń wiceadmirała Jima Stockdale'a, wraz z pewną krytyką formatu i tematyki książki. Czytelnicy uważają, że jego filozoficzne refleksje i historyczne perspektywy są cenne, zwłaszcza w odniesieniu do przywództwa, odwagi i wyborów etycznych. Niektóre recenzje wyrażają jednak rozczarowanie brakiem osobistych opowieści i kompilacyjnym formatem książki, sugerując, że mogłaby ona zyskać na bardziej narracyjnym stylu.

Czytelnicy doceniają charakter Stockdale'a, jego moralną odwagę i spostrzeżenia na temat przywództwa i przeciwności losu. Książka jest uważana za ważny dokument historyczny, oferujący unikalne spojrzenie na wojnę w Wietnamie i doświadczenia jeńców wojennych. Wiele osób podkreśla filozoficzną głębię i inspirujący charakter jego refleksji.

Niektórzy recenzenci krytykują książkę za to, że jest zbiorem przemówień, a nie spójną narracją, pozbawioną osobistego wglądu w wojenne doświadczenia Stockdale'a. Niektórzy uznali treść za zbędną i stwierdzili, że zabrakło w niej omówienia kluczowych pojęć związanych z doświadczeniami Stockdale'a, takich jak „paradoks Stockdale'a”.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Vietnam Experience: Ten Years of Reflection

Zawartość książki:

W ciągu dekady, która nastąpiła po siedmiu i pół roku spędzonych przez Jamesa Stockdale'a w północnowietnamskim więzieniu, jego życie przybrało wiele różnych zwrotów, od pobytu w szpitalu marynarki wojennej w San Diego, przez rektora cywilnego college'u, aż po mianowanie go starszym pracownikiem naukowym w Hoover Institution. W tym zbiorze esejów przedstawia swoje przemyślenia na temat uwięzienia.

Opisując okropności swojego traktowania jako jeńca wojennego, Stockdale opowiada, jak z pierwszej ręki odkrył możliwości i ograniczenia ludzkiego ducha w takiej sytuacji. Jako starszy oficer w więzieniu miał to, co skromnie opisuje jako "najłatwiejsze zadanie przywódcze na świecie: utrzymanie organizacji, oporu i ducha dziesięciu najlepszych ludzi, jakich kiedykolwiek znałem". Jego refleksje na temat wojennych doświadczeń więziennych i powodów jego przetrwania stanowią podstawę przedrukowanych tutaj pism.

Od metod komunikacji w więzieniu, przez etykę wojskową, po zasady przywództwa, trzydzieści cztery wybrane fragmenty zawarte w tym tomie stanowią unikalny zapis tego, co Stockdale nazywa "topniejącym doświadczeniem" - egzystencji pod presją, która zmusza do rozwoju. Emerytowany wiceadmirał James B.

Stockdale, współpracownik Hoover Institution w latach 1981-1996, był kandydatem Rossa Perota na prezydenta w 1992 roku i otrzymał Medal Honoru po siedmiu i pół roku spędzonych jako jeniec wojenny w Wietnamie Północnym. Zmarł w 2005 roku w wieku 81 lat".