Dorosłe ADHD: Przewodnik po ADHD u młodzieży i dorosłych

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.

Oryginalny tytuł:

ADHD Grown Up: A Guide to Adolescent and Adult ADHD

Zawartość książki:

Jednak pomimo tej świadomości, wielu klinicystów, a także ogół społeczeństwa nadal nie docenia znaczenia ADHD, gdy objawia się ono u dorosłych.

Co dzieje się z tymi wszystkimi dziećmi z ADHD, gdy dorastają? ADHD nie jest jak przeziębienie czy grypa - nie znika tak po prostu. Gdy dziecko rośnie i dojrzewa, możliwe jest, że objawy zmniejszają się, a w niektórych przypadkach dorośli są w stanie przezwyciężyć zaburzenie, ale zwykle nie znika ono samoistnie. U co najmniej 40-70% osób, u których zdiagnozowano to zaburzenie w dzieciństwie, będzie się ono utrzymywać w wieku dorosłym; jednak specjaliści ds. zdrowia psychicznego często pomijają objawy ADHD i nadal nazywają swoich dorosłych pacjentów, którzy cierpią na to zaburzenie, lękowymi lub depresyjnymi, lub diagnozują u nich zaburzenia osobowości. Członkowie rodziny mogą również uważać, że osoby dorosłe cierpiące na prokrastynację, nieuwagę i roztargnienie są leniwe lub udają, podczas gdy w rzeczywistości cierpią na ADHD.

Tutaj Joel Young MD, który zajmuje się leczeniem i badaniem ADHD od ponad 15 lat, przedstawia kompleksowe spojrzenie na ADHD u dorosłych. Ponieważ dokładna diagnoza jest niezbędna do skutecznego leczenia pacjenta, książka zaczyna się od wyszczególnienia, w jaki sposób klinicyści mogą zapewnić najdokładniejszą diagnozę ADHD. Po jej ustaleniu rozpoczyna się podstawowy proces diagnostyczny. Obejmuje on uzyskanie dokładnego wywiadu medycznego w celu wykluczenia problemów medycznych, które mogą naśladować objawy ADHD, zebranie wywiadu psychiatrycznego i staranne rozważenie wszelkich rodzinnych lub genetycznych historii problemów medycznych i psychiatrycznych. Przedstawiono kilka pomocnych narzędzi wykorzystywanych do szybkiej i kompleksowej oceny pacjentów z zaburzeniami.

Choroby współistniejące są niezwykle powszechne wśród pacjentów z ADHD. W książce położono nacisk na najczęstsze choroby współistniejące z ADHD, w tym zaburzenia nastroju i lękowe, chorobę afektywną dwubiegunową, zaburzenia opozycyjno-buntownicze, zaburzenia odżywiania i trudności w uczeniu się. Książka zawiera również szczegółowe informacje na temat różnych typów ADHD, z którymi mogą spotkać się klinicyści: ADHD (podtyp głównie nadpobudliwy/impulsywny) objawia się u osób, które są nadpobudliwe i doświadczają poważnych problemów w pracy i w domu. Osoby te są niespokojne i niecierpliwe i mogą być najczęściej diagnozowanymi dorosłymi. ADHD (podtyp z przewagą nieuwagi) objawia się u pacjentów, którzy są zazwyczaj, ale nie wyłącznie, kobietami. Jako dzieci, kobiety te były nieuważne i rozkojarzone, osiągały gorsze wyniki, ale nie wykazywały jawnych zachowań typowych dla ich nadpobudliwych braci. Ich stan mogą komplikować czynniki takie jak lęk, depresja i zmęczenie. Nawet jako dorośli, większość klinicystów nie zauważa ich objawów.

Inne rozdziały koncentrują się na kwestiach diagnostycznych i terapeutycznych w określonych populacjach: nastolatkach i typowych postawach nastolatków; kobietach z ADHD; nadużywaniu substancji; psychoterapii i coachingu jako metodach leczenia i lekach. Rozdział poświęcony lekom zawiera przegląd stosowania leków przeciwdepresyjnych i stabilizujących nastrój przyjmowanych w połączeniu z lekami stymulującymi lub niestymulującymi, a także innych kombinacji leków potrzebnych w stanach współwystępujących z ADHD. Na koniec autor przedstawia wyniki badań, z których wynika, że pacjenci z fibromialgią i zespołem przewlekłego zmęczenia mają wysoki wskaźnik ADHD. Young sugeruje, że skrajna dekoncentracja może nasilać odczuwanie bólu przez pacjenta.

Ogólnie rzecz biorąc, książka ta zapewnia klinicystom i członkom rodziny zwięzły, ale kompleksowy przegląd wielu kwestii związanych z ADHD w okresie dojrzewania i dorosłości.