Dorastanie w kolorze brązowym: Wspomnienia filipińskiego Amerykanina

Opinie czytelników

Książka zapewnia głęboki osobisty wgląd w życie Petera Jamero, filipińskiego Amerykanina, szczegółowo opisując jego doświadczenia, zmagania i osiągnięcia. Jest szczególnie cenna dla osób zainteresowanych historią filipińsko-amerykańską i edukacją wielokulturową.

Oferuje bogaty kontekst historyczny i osobistą narrację życia filipińskiego Amerykanina. Książka jest szczególnie wciągająca dla tych, którzy chcą dowiedzieć się o doświadczeniach filipińskich Amerykanów, a także pomaga nauczycielom w zrozumieniu uprzedzeń i różnorodności etnicznej. Jest dobrze przyjęta w klubach książki i została opisana jako pomocna w radzeniu sobie z kwestiami dyskryminacji.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że styl pisania bardziej przypomina szczegółową autobiografię niż porywający pamiętnik, co sprawiało, że czasami czuło się znużenie. Pojawiły się też głosy krytyczne dotyczące nadmiernej ilości szczegółów na temat zmian w karierze i osiągnięć, co mogło umniejszać ogólnej narracji.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Growing Up Brown: Memoirs of a Filipino American

Zawartość książki:

"Być może byłem jak inni chłopcy, ale była zasadnicza różnica - moja rodzina liczyła od 80 do 100 samotnych młodych mężczyzn mieszkających w filipińskim obozie pracy na farmie. To właśnie jako chłopiec z obozu po raz pierwszy dowiedziałem się o korzeniach moich przodków i czasami trudnej drodze, jaką Filipińczycy przebyli, żeglując przez pół świata do obietnicy, jaką była Ameryka. To jako chłopiec z campo po raz pierwszy nauczyłem się wartości rodziny, społeczności, ciężkiej pracy i edukacji. Jako chłopiec z kampu zacząłem również dostrzegać dwa oblicza Ameryki, miejsca, w którym Filipińczycy byli jednocześnie mile widziani i wykluczani, uważani za równych i dyskryminowani. Było to miejsce, w którym wartości sprawiedliwości i wolności często zawodziły, gdy Filipińczycy wystawiali je na próbę." - Peter Jamero.

Opowieść Petera Jamero o trudach i sukcesach naświetla doświadczenia tego, co nazywa "pokoleniem pomostowym" - urodzonych w Ameryce dzieci Filipińczyków rekrutowanych jako robotnicy rolni w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Ich doświadczenia obejmują lukę między tymi wczesnymi imigrantami a tymi Filipińczykami, którzy zawdzięczają swój pobyt w USA liberalizacji przepisów imigracyjnych w 1965 roku. Jego książka jest w pewnym sensie kontynuacją książki Carlosa Bulosana "Ameryka jest w sercu", z wątkami rozdzierającej serce walki z rasizmem i ubóstwem oraz ostatecznego triumfu.

Jamero opisuje swoje wczesne życie w obozie pracy na farmie w Livingston w Kalifornii i ścieżkę, która zaprowadziła go, poprzez służbę w marynarce wojennej i ukończenie szkoły, daleko poza Livingston. Jamero, wieloletni działacz społeczny i lider obywatelski, opisuje dekady trudu i postępu, zanim społeczność filipińska weszła do głównego nurtu społeczno-politycznego. Dzieli się bogactwem anegdot i refleksji ze swojej kariery jako dyrektor programów opieki zdrowotnej i społecznej w Sacramento, Waszyngtonie, Seattle i San Francisco.