Dorastanie w absurdzie: Problemy młodzieży w zorganizowanym społeczeństwie

Opinie czytelników

Książka jest uważana za znaczącą i istotną krytykę amerykańskiej kultury i społeczeństwa, szczególnie w odniesieniu do młodzieży i edukacji. Rysuje paralele między kwestiami z lat 50. a współczesnymi problemami, skłaniając do dyskusji na temat postępu i zaniedbań społecznych. Jednak styl pisania i perspektywa mogą wydawać się przestarzałe lub aroganckie dla niektórych czytelników, co prowadzi do mieszanych recenzji dotyczących jego wartości akademickiej i przydatności.

Oferuje silny wgląd w kwestie kulturowe i społeczne zarówno w przeszłości, jak i obecnie. Wielu uważa, że analiza Goodmana nadal rezonuje dzisiaj, zapewniając krytyczne badanie rozczarowania młodzieży i niepowodzeń szkolnych. Książka jest przydatnym źródłem informacji na temat poprzedników Nowej Lewicy i jest polecana ze względu na swoją prowokującą do myślenia treść.

Niektórzy czytelnicy uważają książkę za przestarzałą, a jej styl pisania może wydawać się pełen samozadowolenia i pozbawiony rygorystycznych podstaw akademickich. Krytyka obejmuje postrzeganie niechlujstwa i arogancji w jej tonie, a także brak zaangażowania we współczesne perspektywy lub dane. Kilka recenzji sugeruje, że komentarz Goodmana może wydawać się oderwany od współczesnych kontekstów.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Growing Up Absurd: Problems of Youth in the Organized Society

Zawartość książki:

Dorastanie do absurdu Paula Goodmana było bestsellerem, gdy zostało opublikowane po raz pierwszy w 1960 roku i stało się jednym z tekstów definiujących Nową Lewicę. Goodman był pisarzem i myślicielem, który łamał wszelkie schematy i robił to genialnie - był powieściopisarzem, poetą i teoretykiem społecznym, a także wieloma innymi rzeczami - a niespodziewany sukces książki uczynił go jednym z najbardziej niezwykłych i przenikliwych krytyków w Ameryce, łącząc rozległą wiedzę, bystry umysł, utopijne sympatie i cudownie praktyczny sposób posługiwania się słowami.

Dla Goodmana nieszczęście młodych ludzi było skoncentrowaną formą nieszczęścia całego amerykańskiego społeczeństwa, prowadzonego przez korporacje, które zapewniają zatrudnienie (jeśli i kiedy to robią), ale nie rodzaj znaczącej pracy, która angażuje ciało i duszę. Goodman postrzegał młodych ludzi jako pierwsze ofiary systemu społeczno-gospodarczego, który niesie ze sobą ludzką presję, i jako takich uważał ich za pierwszą linię potencjalnego oporu. Noam Chomsky powiedział: "Wpływ Paula Goodmana dotyczy nas wszystkich" i z pewnością można go odczuć w potężnym lokalizmie dzisiejszej odradzającej się lewicy.

Klasyk myśli anarchistycznej, Growing Up Absurd nie tylko oferuje przenikliwe oskarżenie ludzkich kosztów korporacyjnego kapitalizmu, ale także wskazuje drogę naprzód. To opowieść o wczorajszej młodości, która przemawia bezpośrednio do naszej wspólnej przyszłości.