Dopóki się nie złamiemy

Opinie czytelników

Until We Break to debiutancka powieść, która śledzi losy Naomi, tancerki baletowej zmagającej się z żalem po stracie swojej najlepszej przyjaciółki Jessiki, oraz jej rodzącej się przyjaźni z Saintem, który również zmaga się z osobistymi wyzwaniami. Narracja misternie zgłębia tematy straty, poświęcenia i psychicznego żniwa dążenia do sztuki, jednocześnie oferując głębokie spojrzenie na życie swoich czarnych charakterów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali początek za dezorientujący, większość chwaliła jego emocjonalną głębię i rozwój postaci w całej historii.

Emocjonalne i introspektywne opowiadanie historii, silny rozwój postaci, wnikliwa eksploracja żałoby i zdrowia psychicznego, dobrze napisane z surowym i autentycznym głosem nastolatka, fascynująca dynamika przyjaźni oraz unikalne spojrzenie na balet i artyzm.

⬤ Początek jest powolny i dezorientujący, z dziwnym początkiem, który niektórzy czytelnicy uznali za odpychający
⬤ nagłe zmiany perspektywy mogą być zakłócające
⬤ niektórzy mogą znaleźć elementy przypominające horror lub zmagać się z tempem.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Until We Break

Zawartość książki:

Tańcz, jakby wszyscy patrzyli, bo tak jest.

Jako jedyna czarnoskóra uczennica w swojej akademii baletowej, Naomi Morgan wie, że jej poczucie izolacji i artystyczne poświęcenie to cena, jaką musi zapłacić, aby wygrać Youth American Grand Prix, najbardziej prestiżowy konkurs taneczny w kraju. Zwycięstwo oznacza dostęp do miejsca w najlepszej szkole baletowej, a ostatecznie miejsce w New York City Ballet. Nic innego się nie liczy.

Ale kiedy instruktor tańca Naomi przydziela jej wariację Odette z Jeziora Łabędziego, świat Naomi zaczyna się rozpadać. Nie sądzi, by mogła zatańczyć tę rolę - a jej wątpliwości stają się najgłośniejszym głosem w jej głowie. Jej najlepsza przyjaciółka, Jessica, była dla niej oparciem, wsparciem, współgwiazdą - i mimo że Jessica zginęła w wypadku samochodowym, Naomi wciąż ją wszędzie widzi i słyszy.

Ukrywa swój żal, skupiając się na tańcu. Ale kiedy kontuzja odbiera jej to schronienie, stan zdrowia psychicznego Naomi pogarsza się i zaczyna szukać odpowiedzi poza starannie skonstruowaną rzeczywistością. Pewnej nocy spotyka Sainta, ulicznego artystę, który otwiera przed nią zupełnie nowy świat. Świat, który nie jest związany z tańcem.

Saint spędza noce, tworząc błyskotliwe i piękne przesłania zmian społecznych, które świat musi usłyszeć. W ich sennym kalifornijskim miasteczku chce namieszać - zmusić świat, by zobaczył go takim, jakim jest - ma głos i nie boi się go używać. Nawet jeśli jego życie rodzinne jest trudne. Nawet jeśli te same drogi, które są otwarte dla Naomi, nie są otwarte dla niego.

Razem oboje uczą się, że nie ma jednego właściwego sposobu na bycie w świecie. Dla Naomi oznacza to, że być może taniec nie jest dla niej jedynym wyborem. Może jej głos może być głośniejszy poza sceną i może błyszczeć w innym rodzaju światła reflektorów. Może ona i Saint zabłysną razem i wszystko będzie inne w najlepszy możliwy sposób.