Dopóki się nie spotkamy

Opinie czytelników

Until We Meet autorstwa Camille Di Maio to powieść historyczna osadzona w czasach II wojny światowej, poruszająca tematy miłości, przyjaźni i odporności poprzez przeplatające się losy żołnierzy i kobiet wspierających ich w domu. Narracja podkreśla emocjonalne zmagania bohaterów po obu stronach wojny, jednocześnie łącząc osobiste więzi powstałe dzięki listom i wspólnym doświadczeniom.

⬤ Wciągająca, chwytająca za serce historia z wiarygodnymi postaciami
⬤ piękny portret przyjaźni i odporności
⬤ skuteczne wykorzystanie listów do łączenia postaci
⬤ mieszanka wciągającego romansu i wojennych zmagań
⬤ szybkie tempo i łatwość czytania
⬤ bogate w szczegóły historyczne.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka była przewidywalna, ze zbyt wieloma postaciami prowadzącymi do braku głębi w niektórych relacjach
⬤ inni znaleźli problemy z jakością pisania i początkowym tempem
⬤ kilku wspomniało o niezadowoleniu z przedstawienia niektórych tematów, takich jak feminizm i dokładność historyczna.

(na podstawie 71 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Until We Meet

Zawartość książki:

Margaret Beck jest dumna ze swojej pracy w Brooklyńskiej Stoczni Marynarki Wojennej, gdzie przyszywa gwiazdki do Gwiazdy i Paska, ale tęskni za bardziej znaczącym wkładem w działania wojenne. Stara się o awans do sekcji mechaników, ale nie chce czekać, by coś zmienić. Wraz z dwiema najlepszymi przyjaciółkami postanawia założyć klub dziewiarski, w którym będą robić na drutach skarpetki dla chłopców na froncie. Myśląc o młodych mężczyznach z dala od domowego zacisza, Margaret wsuwa notatkę do swojej pierwszej pary skarpet, oferując połączenie z nieznanym żołnierzem, które na zawsze zmieni jej życie.

Dla Thomasa Powella służba ojczyźnie była nie tylko obowiązkiem, ale i zaszczytem, a mundur wojskowy nosił z dumą. Jednak bycie na linii frontu, świadkiem niewypowiedzianej tragedii i rozpaczy, wstrząsnęło nim. Jedynym światłem są listy Margaret pisane do jego najlepszego przyjaciela Williama. Kiedy William zostaje zabity, Tom nie ma serca, by napisać do ciepłej, hojnej i pełnej nadziei Margaret i przekazać jej nowiny. Ani o śmierci Williama, ani o sposobie, w jaki się w niej zakochał - za oceanem, pośród ciemności wojny i poprzez listy, których nigdy dla niego nie zamierzała.

Zamiast tego bierze pióro i odpowiada na ostatni list Margaret, podpisując go William. Wojna przybiera na sile, podobnie jak uczucie między Tomem i Margaret, a Tom wie, że jest jej winien prawdę. Ale gdy wyrusza na swoją najbardziej niebezpieczną misję, Tom zastanawia się - czy kiedykolwiek będzie miał szansę jej to powiedzieć?