Dopóki nie nadejdzie Królestwo

Opinie czytelników

Debiutancki zbiór poezji Jeanne Lutz, „Until the Kingdom Comes”, urzeka czytelników żywym obrazem życia na farmie na Środkowym Zachodzie. Wiersze łączą w sobie humor, ciepło i głębokie emocje, jednocześnie badając złożoność życia na wsi, więzi rodzinne i środowisko.

Zbiór jest chwalony za piękny, płynny język i bogate obrazy. Recenzenci stwierdzili, że wiersze są zrozumiałe i poruszające, oddając istotę życia na farmie zarówno z radością, jak i surowością. Rozmowny styl, humor i głębia myśli sprawiają, że wiersze są przystępne i wciągające. Wielu recenzentów zauważyło, że książka przywołuje silne poczucie miejsca i społeczności, jednocześnie poruszając współczesne kwestie związane z rolnictwem.

W recenzjach nie odnotowano żadnych znaczących wad, ale niektórzy czytelnicy mogą uznać brak interpunkcji w wierszach za wyzwanie. Ponadto niektórzy mogą preferować zbiory poezji o bardziej tradycyjnej strukturze.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Until the Kingdom Comes

Zawartość książki:

Jak gospodarować z myślą o jutrze? To jest pytanie, które wbija emocjonalny cios w geografię krowiego zbiornika i ożypałki, balsamu wymion, kanapek z gorącą wołowiną i rozległego, niezakłóconego nieba. Tam, gdzie pod wieżą ciśnień znajduje się największy na świecie kłębek sznurka, żywa obsada nadaje kształt życiu poety: sprzedawca narzędzi John Deere, Patty the Dog Lady, pustelnik, bankier ubrany jak Elvis i Orlando, ukochana świnia.

Opowiedziane głosem lokalnego anioła, który przeszedł na ekologię, bez GMO, wiersze te z humorem i patosem celebrują rodowód ziemi, wierzeń, historii i społeczności - rodziny i sąsiadów, którzy zwołują się dla siebie nawzajem w swoich dobrych ubraniach. Czy to głupia radość? W rozdwojonej Ameryce, w potrzebie chwili, pandemii i pokoleń w okresie przejściowym, Jeanne Lutz stawia inteligentne, ale trudne pytania poprzez żywe obrazy i liryczny język.

Tutaj doświadczamy sposobów, w jakie decyzje i pragnienia zderzają się i oświetlają poczucie tęsknoty za poetą, farmą, ludźmi i narodem, aby stać się lepszymi wersjami samych siebie. Poetka budzi nadzieję i odpowiedzialność za pozostawienie po sobie piękniejszej ziemi i nieba dla przyszłych pokoleń.