Doomsday Dreams: Apokaliptyczna wyobraźnia w sztuce współczesnej

Opinie czytelników

Doomsday Dreams autorstwa Eleanor Heartney bada związek między sztuką współczesną a tematami apokaliptycznymi, analizując prace różnych artystów, którzy wykorzystują apokalipsę jako metaforę kwestii politycznych, społecznych i środowiskowych. Książka oferuje kontekst historyczny i kulturowy, dzięki czemu jest pouczająca i prowokująca do myślenia, pozostając jednocześnie przystępną dla czytelników.

Dobrze zbadana i wciągająca, łączy współczesną sztukę z tematami apokaliptycznymi, oferuje kontekst historyczny i kulturowy, przedstawia różnych artystów i dzieła sztuki, skłania do głębszych pytań na temat sztuki i społeczeństwa, napisana w przystępnym stylu.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać szeroki zakres za przytłaczający, a przedstawione złożone tematy mogą wymagać większej wiedzy podstawowej, aby w pełni je docenić.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Doomsday Dreams: The Apocalyptic Imagination in Contemporary Art

Zawartość książki:

"Doomsday Dreams" wykorzystuje międzynarodową sztukę współczesną jako soczewkę do zbadania uroku, niebezpieczeństw i pozytywnego potencjału dzisiejszego apokaliptycznego myślenia. Apokalipsa to koncepcja obosieczna, balansująca między nadzieją a rozpaczą, jednocześnie zachęcająca do dążenia do sprawiedliwości i skrajnie dualistycznego poczucia dobra i zła.

Leży ona u podstaw populistycznych ruchów wyzwoleńczych i wyjaśnia atrakcyjność autorytarnych przywódców. Artyści omówieni w "Doomsday Dreams" zastanawiają się nad tym, w jaki sposób współczesny świat został głęboko ukształtowany przez tysiącletnie koncepcje historii jako walki na śmierć i życie między siłami dobra i zła. Artyści ci czerpią z apokaliptycznych symboli zakorzenionych w religijnych koncepcjach sądu, zemsty, odkupienia i grzechu.

Wykorzystują te idee, aby zapytać: Dlaczego Apokalipsa stała się pozycją awaryjną, gdy stajemy w obliczu nieszczęścia? Jak kształtuje ona sposób, w jaki radzimy sobie ze światem? Kiedy dzień zagłady jest użyteczną metaforą, a kiedy wyklucza bardziej obiecujące możliwości? Pytania te mają głębokie implikacje dla współczesnego społeczeństwa.

Idee, które powstały w starożytnym zoroastryzmie i rozprzestrzeniły się na trzy religie monoteistyczne, nadal definiują naszą rzeczywistość. Apokaliptyczne kulty pojawiające się w radykalnym islamie są jednym z przejawów, podobnie jak zachodnie obsesje na punkcie "zderzenia cywilizacji".

Podobnie jak retoryka alt-prawicy, która zyskała na popularności po wyborach Donalda Trumpa. Apokaliptyczne myślenie wpływa na nasze debaty na temat zmian klimatu, pandemii, imigracji i technologii. Leży również u podstaw popularnej fascynacji zombie, Armageddonem i ponownymi obawami przed zagładą nuklearną.

Artyści omawiani w "Doomsday Dreams" pochodzą z różnych środowisk religijnych. Wykorzystują wiele różnych mediów i wykazują różny stopień religijności. Razem pokazują, jak sztuka może pomóc nam zrozumieć skomplikowane idee i nierozwiązywalne sprzeczności, które otaczają "Doomsday Dreams".

Książka ta po raz pierwszy łączy kulturoznawstwo, teologię, historię świata, politykę i filozofię. Heartney bada symbolikę, metaforę, ironię i alegorię czasów ostatecznych w sztuce współczesnej i pokazuje, w jaki sposób artyści podejmują przerażające wyzwania, które stoją przed nami w czasach społecznych, politycznych i sekciarskich wstrząsów.