Ocena:
Książka oferuje fascynującą narrację życia cesarza Domicjana z perspektywy jego przyjaciela Nerwy, łącząc fakty historyczne z wciągającą fikcyjną fabułą. Czytelnicy doceniają głębię rozwoju postaci, skomplikowany krajobraz polityczny i żywy portret życia w czasach dynastii Flawiuszów. Wielu uważa ją za arcydzieło i gorąco poleca fanom fikcji historycznej.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że trudno ją odłożyć
⬤ mocne trzymanie się faktów historycznych
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ zapewnia sympatyczny portret Domicjana
⬤ oferuje inne spojrzenie na jego rządy
⬤ dokładny wgląd w dynastię Flawiuszów
⬤ uważany przez czytelników za arcydzieło.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważają, że nie jest to wyczerpująca historia
⬤ może nie zadowolić tych, którzy szukają tekstów stricte historycznych
⬤ odnotowano krytykę moralnych zawiłości pośród politycznych intryg, co może nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Domitian
Rzym, AD 52. Dynastia julijsko-klaudyjska chyli się ku upadkowi. Przez następne dwadzieścia lat panuje chaos, gdy Klaudiusz i Neron zostają zabici. Całe imperium trzęsie się od spisków, buntów i wojen domowych.
Z popiołów i niezgody wyłania się nowa rodzina cesarska: Flawiusze. Wespazjan zostaje koronowany na cesarza, a jego synowie, Tytus i Domicjan, są następni w kolejce.
Domicjan, wciąż tylko nastolatek, znał tylko strach, śmierć i zdradę tak długo, jak żył. Podejrzliwy wobec senatu jako wylęgarni zdrady i zaciekle chroniący pozostałych przy życiu członków rodziny, wykorzystuje sieć szpiegów, aby być o krok przed potencjalnymi spiskowcami.
Kiedy Tytus niespodziewanie zapada na ciężką chorobę, tron staje się dla Domicjana czymś, czego nigdy nie chciał i na co nigdy nie był przygotowany. Jak we wszystkich najciemniejszych chwilach, opiekun Domicjana z dzieciństwa, Nerva, jest człowiekiem, do którego zwraca się ze swoimi lękami i tajemnicami....
