Dom na wygnaniu

Opinie czytelników

Książka zagłębia się w życie Heinricha i Thomasa Mannów oraz ich doświadczenia jako pisarzy na wygnaniu podczas reżimu nazistowskiego. Przedstawia zbiorową biografię, która przeplata ich osobiste zmagania z politycznymi wstrząsami tamtych czasów, w tym wgląd w inne wybitne postacie w literaturze.

Czytelnicy doceniają intrygujące tło historyczne, bogate szczegóły biograficzne i eksplorację spuścizny literackiej niemieckich pisarzy, którzy stanęli w obliczu prześladowań. Styl pisania jest często opisywany jako piękny i sugestywny, dzięki czemu jest to satysfakcjonująca lektura dla osób zainteresowanych epoką.

Niektórzy recenzenci uważają podtytuł za mylący w odniesieniu do tematu książki, krytykują zbyt poetycki i stylizowany styl autora oraz wyrażają frustrację domysłami z powodu braku faktów historycznych. Krytykuje się również sposób potraktowania postaci i częste przeskakiwanie między tematami.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

House of Exile

Zawartość książki:

"Porywająca i raczej magiczna... Dom na wygnaniu to niezwykła książka i naprawdę rzadkie osiągnięcie.” --Michael Hoffman, The Times Literary Supplement.

W 1933 roku pisarz i działacz polityczny Heinrich Mann i jego partnerka, Nelly Kroeger, uciekli z nazistowskich Niemiec, znajdując schronienie najpierw na południu Francji, a później, w wielkiej rozpaczy, w Los Angeles, gdzie Nelly popełniła samobójstwo w 1944 roku, a Heinrich zmarł w 1950 roku. Urodzony w zamożnej rodzinie z klasy średniej w Lubece, Heinrich był jednym z czołowych przedstawicieli kultury weimarskiej. Nelly była dwadzieścia siedem lat młodsza, adoptowaną córką rybaka i hostessą w berlińskim barze. Jeśli chodzi o rodzinę Heinricha, pochodziła z niewłaściwej strony torów.

W House of Exile historia Heinricha i Nelly krzyżuje się z innymi z kręgu ich przyjaciół, krewnych i współczesnych: Brat Heinricha, Thomas Mann; jego siostra, Carla; ich przyjaciele Bertolt Brecht, Alfred Doblin i Joseph Roth; a poza nimi między innymi pisarze James Joyce, Franz Kafka i Virginia Woolf. Evelyn Juers ożywia to pokolenie wygnańców z ogromną siłą i wyobraźnią. W przedziałach pociągów, kabinach statków i wynajętych pokojach Mannowie trzymali się tego, co im pozostało - swoich ciał, umysłów i książek - w burzliwej i autodestrukcyjnej epoce.