Dom na Esplanade

Opinie czytelników

Książka bada życie Bing, młodej kobiety prowadzonej przez ciotkę w Nowym Orleanie, a później doświadcza życia w Paryżu. Kładzie nacisk na zwykłe aspekty życia, wspomnienia i rozwój osobisty, przeplatając tematy życia, śmierci i sztuki. Chociaż narracja oddaje bogatą lokalną scenerię i wywołuje nostalgię, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej dramatycznych zwrotów akcji lub niezwykłych postaci, przez co wydaje się przyziemna.

Bogato przywołuje scenerię Nowego Orleanu, dobrze napisany z niecodziennymi i wiarygodnymi postaciami. Rozwój głównej bohaterki i wpływ jej ciotki rezonują z czytelnikami. Odkrywanie wspomnień i prostota życia są ważnymi tematami.

Brak tu zaskakujących elementów, dramatycznych zwrotów akcji czy nietuzinkowych postaci, przez co dla niektórych historia wydaje się zwyczajna. Postacie drugoplanowe są słabo rozwinięte, a większość wydarzeń wydaje się mieć marginalne znaczenie dla podróży Bing, co może zmniejszyć zaangażowanie.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The House on Esplanade

Zawartość książki:

„11 listopada 1918 roku Yvonne St. Amant otrzymała w swoim domu przy Esplanade Avenue w Nowym Orleanie telegram z informacją, że jej zaledwie kilkumiesięczny mąż zginął pod Argonne.

Od tego momentu, każdego roku Yvonne zapalała świeczkę przed zdjęciem swojego męża dokładnie o 11 rano 11 listopada. Piętnaście lat później, gdy zapalała świecę, zadzwonił dzwonek do jej drzwi. Była to młoda kobieta, która przedstawiła się jako kuzynka Yvonne.

W jej ramionach znajdowało się maleńkie dziecko.

Tydzień później młoda matka zniknęła, zostawiając dziecko na łóżku w dużym domu. Do poduszki obok dziecka przypięta była karteczka: „Przepraszam”.

Dziecko miało na imię Marie Antoinette Renâee Binghamton, ale Yvonne zawsze nazywała je Bing. Bing urodziła się w 1933 roku i dożyła dwudziestego pierwszego wieku. Jej życie obejmowało wiele wojen: II wojnę światową, Koreę, zimną wojnę, Wietnam, a także jej własne wojny: polio, które pozostawiło ją z prawie niewidocznym utykaniem, młodzieńczą miłość w oświetlonym małżeństwie na Rue Mouffetard w Paryżu, plaże Lazurowego Wybrzeża i lato miłości w San Francisco, które pozostawiło ją w ciąży z synem.

I Nowy Orlean, gdzie zawsze wracała, stając się najpierw „une femme d'un certain age”, a następnie starszą panią, drogą wszelkiego ciała. Przez to wszystko Bing miała jedną ambicję: „Nie chcę się zestarzeć, zanim zmądrzeję”. To jest jej historia.” --.