Ocena:
Recenzje „Dolly”, czyli „Rodzinnego romansu” Anity Brookner ukazują mieszany odbiór, podkreślając zniuansowany portret relacji i samotności, jednocześnie krytykując styl pisania i rozwój postaci. Wiele osób uznało budowanie postaci przez Brookner i wgląd w dynamikę rodziny za przekonujące, podczas gdy inni zmagali się z tempem narracji i przedstawieniem jej bohaterów.
Zalety:⬤ Anita Brookner bardzo chwali rozwój postaci, ukazując złożone relacje i emocje.
⬤ Powieść porusza głębokie tematy rodziny, miłości i samotności, rezonując z czytelnikami na poziomie osobistym.
⬤ Styl pisania, choć polaryzujący, jest opisywany jako skomplikowany i bogaty przez tych, którzy go doceniają.
⬤ Zakończenie zostało uznane za mocne i prowokujące do myślenia, skutecznie łącząc wątki fabularne.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że styl pisania jest suchy i mało angażujący, co prowadzi do trudnego doświadczenia czytelniczego.
⬤ Postacie są opisywane jako przygnębiające lub niesympatyczne, przez co niektórym trudno jest połączyć się z fabułą.
⬤ Tempo akcji jest krytykowane, szczególnie na początku, co może zniechęcić czytelników przed dotarciem do bardziej wpływowego zakończenia.
⬤ Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie, uznając książkę za niewartą wysiłku włożonego w jej przeczytanie.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
W swojej znakomicie zrealizowanej powieści Anita Brookner udowadnia, że jest naszą najgłębszą obserwatorką życia kobiet, stawiając pytania o kobiecą tożsamość i pożądanie ze stylem, który przekazuje niemal zmysłową przyjemność.
Od chwili, gdy Jane Manning po raz pierwszy spotyka swoją ciotkę Dolly, jest zarówno zafascynowana, jak i przerażona. Tam, gdzie Jane jest taktowna i nieśmiała, Dolly jest ekstrawagancka i bezwstydnie samolubna, koneserka pięknych rzeczy, wyzyskiwaczka bogatych ludzi.
Ale gdy wymogi rodziny zbliżają Jane i Dolly do siebie, Brookner pokazuje nam, że możemy kochać ludzi, których nie jesteśmy w stanie polubić - i że ten paradoks sprawia, że miłość jest tym bardziej cenna i cudowna.
