Dokumentowanie etiopskiego ruchu studenckiego. Ćwiczenie z historii mówionej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Documenting the Ethiopian Student Movement. An Exercise in Oral History

Zawartość książki:

Miejsce intelektualistów (w szerokim znaczeniu wykształconej elity) w społeczeństwie różniło się w zależności od miejsca i czasu. Im wyższy poziom rozwoju przemysłowego, tym mniejszy wydaje się ich wpływ.

Tak więc, podczas gdy intelektualiści mogą być poszukiwani jako doradcy i członkowie think tanków w tak zwanym Pierwszym Świecie, rzadko są oni postrzegani jako sprawujący bezpośrednią władzę państwową. Sytuacja wygląda inaczej w tak zwanym Trzecim Świecie, zwłaszcza w Afryce. Wykształcona elita historycznie wydawała się być przeznaczona - poprzez społeczną askrypcję lub autoprogację - do odgrywania centralnej roli w sprawowaniu władzy państwowej.

W samej Afryce pierwsze pokolenie władców po uzyskaniu niepodległości - Kwame Nkrumah z Ghany, Lopold Sedar Senghor z Senegalu, Julius Nyerere z Tanzanii - dostarcza nam wielu dowodów, by docenić tę rzeczywistość.

Również w Etiopii intelektualiści odegrali rolę i wywarli wpływ nieproporcjonalny do ich wielkości. Można to ogólnie podzielić na dwie fazy, z włoską okupacją (1936-1941) stanowiącą ważny przełom między nimi.

Przedwojenni intelektualiści zajmowali się całą gamą spraw, od rozwoju edukacji po reformy fiskalne. Mieli zasadniczo reformatorski program. Inwazja faszystowskich Włoch i późniejsza okupacja nie tylko zakończyły ich kariery, ale także - poprzez bezlitosną politykę likwidacji wykształconej elity - stworzyły lukę w aktywności intelektualnej w latach bezpośrednio po wyzwoleniu.

Drugi okres interwencji intelektualnej mógł zatem rozpocząć się dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych. Obracał się głównie wokół etiopskich studentów (głównie na poziomie wyższym na początkowym etapie), zarówno w kraju, jak i za granicą. Ostatecznie przekształciło się to w coś, co stało się znane jako Etiopski Ruch Studencki.

Można powiedzieć, że ruch ten przeszedł przez trzy kolejne etapy: samoświadomość, reformizm, rewolucyjne zaangażowanie. Panuje powszechna zgoda co do tego, że rok 1965, kiedy studenci wyszli na ulice z hasłem "Land to the Tiller", oznaczał początek trzeciego etapu.

To właśnie ten trzeci etap jest centralnym punktem niniejszego studium. Stanowi on bowiem kluczowy okres, który stanowi zarówno tło, jak i istotę zmian, które zasadniczo wpłynęły na państwo i społeczeństwo Etiopii - zmian, które są jeszcze dalekie od zakończenia.