Dokument CIA o manipulacji ludźmi: Podręcznik przesłuchań kontrwywiadu Kubark

Opinie czytelników

Książka, będąca przede wszystkim starym podręcznikiem CIA dotyczącym technik przesłuchań, zebrała mieszane recenzje. Czytelnicy doceniają jej historyczne znaczenie i kilka interesujących spostrzeżeń, ale wielu krytykuje również jej czytelność i treść, biorąc pod uwagę obszerne redakcje i pominięcia. Chociaż może służyć jako źródło informacji dla osób zainteresowanych psychologią lub kontekstem historycznym, często jest postrzegana jako przestarzała i pozbawiona praktycznego zastosowania dla współczesnych czytelników.

⬤ Zapewnia historyczny wgląd w techniki przesłuchań CIA i politykę zimnej wojny.
⬤ Zawiera kilka interesujących koncepcji psychologicznych i dyskusji na temat typów osobowości.
⬤ Zawiera praktyczne rozdziały, które niektórzy czytelnicy uznali za wciągające.
⬤ Dobra dla miłośników historii i osób studiujących prawo więzienne.
⬤ Oferuje wgląd w odtajnione dokumenty rządowe.

⬤ Większość treści jest mocno zredagowana, co utrudnia ich zrozumienie.
⬤ Opisywana jako sucha, kliniczna i przestarzała, pozbawiona współczesnego znaczenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do przeczytania i wskazali na brakujące sekcje.
⬤ Może nie zawierać istotnych nowych informacji w porównaniu do współczesnej psychologii.
⬤ Krytykowana za słabą edycję i organizację w opublikowanym wydaniu.

(na podstawie 68 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The CIA Document of Human Manipulation: Kubark Counterintelligence Interrogation Manual

Zawartość książki:

Ujawniony na mocy ustawy o wolności informacji.

Dokument ten jest dokładnym opisem tego, w jaki sposób CIA zaleca przesłuchiwanie danej osoby. Aby uzyskać potrzebne informacje, nie ma nic poza torturami.

Na przykład w „Groźbach i obawach” autorzy CIA zauważają, że „groźba przymusu zwykle osłabia lub niszczy opór skuteczniej niż sam przymus. Na przykład groźba zadania bólu może wywołać strach bardziej szkodliwy niż bezpośrednie odczucie bólu”. W podtytule „Ból” wytyczne omawiają teorie stojące za różnymi progami bólu i zalecają, aby „opór podmiotu był bardziej osłabiony przez ból, który wydaje się, że sam sobie zadaje”, a nie przez bezpośrednie tortury.

Raport sugeruje zmuszanie zatrzymanego do stania na baczność przez długi czas. Sekcja dotycząca deprywacji sensorycznej sugeruje więzienie zatrzymanych w pomieszczeniach pozbawionych jakichkolwiek bodźców sensorycznych, na przykład „w celi bez światła”.