Doktryna stworzenia: Konstruktywne podejście kuyperowskie

Opinie czytelników

Książka „Nauka o stworzeniu” oferuje kuyperowskie podejście do nauki o stworzeniu, łącząc ją ściśle z nauką o Bogu. Zawiera ona filozoficzne i historyczne podstawy, jednocześnie odnosząc się do współczesnych wydarzeń w holenderskiej tradycji neokalwinistycznej.

Książka zapewnia solidne podstawy teologiczne w tradycji kuyperowskiej, bogatą treść egzegetyczną i nowe spostrzeżenia, przy jednoczesnym zachowaniu silnego nacisku na tradycyjne doktryny. Teoria literackich ram stworzenia jest przedstawiona jako szczególnie satysfakcjonująca.

Książka może stanowić wyzwanie dla czytelników niezainteresowanych dyskusjami filozoficznymi, ponieważ koncentruje się na filozoficznych i historycznych wymiarach doktryny stworzenia, a nie na treściach czysto egzegetycznych.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Doctrine of Creation: A Constructive Kuyperian Approach

Zawartość książki:

Nagroda książkowa Christianity Today.

ECPA Top Shelf Book Cover Award

Poza doktryną Boga, żadna doktryna nie jest tak wszechstronna jak doktryna stworzenia. Jest ona wpleciona w całą tkankę chrześcijańskiej teologii. Sięga do najgłębszych korzeni rzeczywistości i nie pozostawia żadnego obszaru życia nietkniętym. Jednak na przestrzeni wieków doktryna stworzenia była często przyćmiewana lub zagrożona przez różne formy gnostycyzmu. Jeśli jednak chrześcijanie mają sprostać obecnym wyzwaniom związanym z teologią publiczną i etyką, musimy odzyskać solidną, biblijną doktrynę stworzenia.

Według Bruce'a Ashforda i Craiga Bartholomewa, jednym z najlepszych źródeł dla takiego odzyskania jest holenderski neokalwinizm. Abraham Kuyper, Herman Bavinck i ich następcy przedstawili istotną doktrynę o dobroci stworzenia, ale ostatnie postępy teologiczne w tej tradycji były ograniczone. Teraz w The Doctrine of Creation Ashford i Bartholomew rozwijają bogate zasoby tradycji kuyperowskiej na temat stworzenia dla teologii systematycznej i życia dzisiejszego kościoła.

Oprócz prześledzenia historycznych ujęć doktryny, autorzy badają powiązane ze sobą tematy teologiczne, takie jak wszechmoc Boga, ludzkie powołanie i opatrzność. Czerpią z różnych nurtów myśli chrześcijańskiej, pozostając zakorzenionymi w tradycji kuyperowskiej, z trwałym naciskiem na uprawianie teologii w głębokim zaangażowaniu w Pismo Święte.

Podejście do świata jako Bożego stworzenia zmienia wszystko. Tak więc Nauka o stworzeniu kończy się implikacjami dla bieżących kwestii, w tym tych związanych z filozofią, nauką, jaźnią i ludzką godnością. Ta egzegetycznie ugruntowana konstruktywna teologia przyczynia się do odnowienia uznania i zastosowania doktryny stworzenia - która ostatecznie jest doktryną głębokiej nadziei.