The Doctrine of the Holy Spirit in the Major Reformed Confessions and Catechisms of the Sixteenth and Seventeenth Centuries
Wraz z powstaniem zielonoświątkowców na początku XX wieku i wzrostem ruchu charyzmatycznego od tego czasu, odrodzenie zainteresowania Duchem Świętym i duchowością chrześcijańską zarówno w teologii, jak i życiu kościoła stało się oczywiste. Wraz ze wzrostem zainteresowania doktryną Ducha Świętego, pojawiają się krytyczne uwagi na temat traktowania tej doktryny w historii kościoła za zaniedbanie Ducha Świętego zarówno w teologii, jak i życiu kościoła.
Krytyczne studia nad traktowaniem doktryny Ducha Świętego w historii kościoła zostały mozolnie przeprowadzone. Nie było jednak wielu badań nad doktryną Ducha Świętego w ortodoksji reformowanej, zwłaszcza w jej standardach konfesyjnych.
Uznając tę lukę w historii nauki, niniejsza praca bada i dostarcza systematycznego opisu osoby i niektórych aspektów działania Ducha Świętego, przedstawionych w głównych reformowanych wyznaniach i katechizmach z XVI i XVII wieku. Szczególną uwagę poświęcono tym aspektom działania Ducha Świętego, które nie zostały dogłębnie zbadane, ale są istotne dla współczesnych dyskusji.