Dobrze ubrana rana

Opinie czytelników

Książka ma polaryzujące recenzje, a niektórzy czytelnicy uważają ją za bardzo zabawną i wnikliwą, podczas gdy inni krytykują ją jako bezsensowną i słabo skonstruowaną.

Czytelnicy, którym książka przypadła do gustu, uznali ją za zabawną, rozrywkową i wciągającą. Niektórzy chwalili pisarstwo Dereka McCormacka i zalecali przeczytanie większej ilości jego prac.

Krytycy opisali książkę jako zagmatwany bałagan z niespójną narracją, wypełnioną nadmiernymi powtórzeniami i pozbawioną treści. Niektórzy uznali ją za obraźliwą i niegodną swoich literackich aspiracji.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Well-Dressed Wound

Zawartość książki:

Radosna groteska i dzika satyra z udziałem Abrahama i Mary Todd Lincolnów oraz diabła, a także trupów z wojny secesyjnej, zdekonstruowanej mody i duchów gejów.

The Well-Dressed Wound to scenariusz sztuki Dereka McCormacka "s ance", pokaz mody zmarłych dla żywych. W samym środku wojny secesyjnej, w teatrze w Amerykańskim Muzeum P. T. Barnuma na Broadwayu, Abraham i Mary Todd Lincoln uczestniczą w zainscenizowanym rytuale spirytystycznym. Prowadzące ich medium zaprosiło jednak inną istotę: diabła, przebranego za dwudziestowiecznego francuskiego modystę Martina Margielę (znanego również jako "Król Pedał"). To, co następuje, to najbardziej szalony pokaz na wybiegu, jaki kiedykolwiek zorganizowano, wraz z trupami wojennymi, zdekonstruowanymi couture i duchami gejów zarażonymi wszelkimi rodzajami czynników zakaźnych, w tym osoczystym AIDS.

Podczas gdy jego poprzednie fikcje eksplorowały mroczne zakątki muzyki country, wysokiej mody i obozu, The Well-Dressed Wound jest najbardziej radykalnym dziełem McCormacka, okultystycznie przywołującym złe muzy literatury transgresyjnej, Kathy Acker i Pierre'a Guyotata. Stworzona w ten sposób kreacja jest radosną groteską, dziką satyrą nie tyle na modę, co na śmierć, dziełem, które, jak zauważa Bruce Hainley w Artforum, umieszcza "ropę" z powrotem w opus". Śmierć i życie wirują tu w wirusowej podwójnej spirali skażenia i mody, pęcherzy i bandaży, historii i histerii, nasienia i szwów. "Bycie martwym jest tak bardzo teraz" - stwierdza Hainley. "Ten niewielki tomik (bomba zegarowa, grobowiec) jest po to, by umrzeć i radykalnie żyć".