Dobry żołnierz: Historia żołnierza Korpusu Sygnałowego Południowo-Zachodniego Pacyfiku

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą i osobistą relację z doświadczeń kobiet w Korpusie Armii Kobiet podczas II wojny światowej na południowo-zachodnim Pacyfiku. Podkreśla wyzwania stojące przed WAC, jednocześnie podkreślając znaczenie wkładu kobiet w wojnę.

Książka jest dobrze napisana, pouczająca i wciągająca, zapewniając unikalną perspektywę na II wojnę światową, która jest często pomijana. Osobiste doświadczenia autorki i wykorzystanie listów dają narracji poczucie bezpośredniości i autentyczności. Służy jako cenna lekcja historii i jest szczególnie chwalona za szczegółowość i styl opowiadania.

Niektórzy czytelnicy mogą uważać, że powinno być więcej narracji z perspektywy kobiet na temat II wojny światowej, co wskazuje na chęć szerszej reprezentacji w relacjach historycznych. Istnieją również odniesienia do trudnych warunków, z jakimi borykały się WAC, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Good Soldier: The Story of a Southwest Pacific Signal Corps Wac

Zawartość książki:

W obliczu ogromnych uprzedzeń wobec kobiet w mundurach, Selene Weise wstąpiła do wojska w 1944 roku, aby służyć swojemu krajowi, ostatecznie jako technik kryptograficzny w obszarach wysuniętych, ale nawet jej rodzina była zakłopotana widząc ją w mundurze, kiedy wróciła na urlop. Stając się jedną z wybranych kobiet z Korpusu Armii Kobiet, które służyły w Korpusie Sygnałowym na teatrze operacyjnym Azji i Pacyfiku, dzieli się teraz swoją historią.

Ze wspomnieniami tłumionymi przez wiele lat, a jej listy stanowią podstawę tej pracy, pani Weise napisała niezapomnianą historię odwagi i determinacji. Ponieważ kobiety w wojsku są obecnie powszechnym zjawiskiem, historia kobiet z czasów II wojny światowej oferuje spojrzenie na podstawy naszej nowoczesnej armii.

Służąc na południowo-zachodnim Pacyfiku, jej obserwacje i doświadczenia oferują kobiece spojrzenie na wojnę, którego zwykle nie można znaleźć. Po dwudziestu dwóch miesiącach służby i zdobyciu trzech gwiazdek bojowych, Weise w końcu wróciła do domu tylko po to, by przekonać się o ciągłych uprzedzeniach wobec kobiet w mundurach, które służyły swojemu krajowi za granicą w strefach walk.