Good Cop, Bad Cop: A Sociological and Theological Study on the Black Muslim Movement and the Black Church
Praca ta bada socjologiczny i teologiczny wpływ, jaki czarny społecznie świadomy ruch religijny i tradycyjny ruch na rzecz praw obywatelskich oparty na czarnym kościele wywierały na siebie nawzajem w całej swojej historii. Tytuł jest inspirowany koncepcją lub techniką często wykorzystywaną przez partnerów organów ścigania, w której jeden funkcjonariusz wydaje się być wojowniczy i zły, aby drugi "dobry glina", który wydaje się bardziej wyrozumiały i pojednawczy, mógł zdobyć zaufanie przesłuchiwanego. Niniejszy projekt zakłada, że socjologia interakcji między dobrymi i złymi policjantami pomiędzy bojowymi i tradycyjnymi skrzydłami czarnej walki o wolność odegrała rolę w sukcesie całego ruchu. Pierwsza połowa studium poświęcona jest socjologicznej koncepcji "świadomości rodzaju", która wpływa na psychologię religijną czarnej Ameryki.
Analiza socjologiczna i nacisk w tym badaniu zostały zainspirowane zajęciami z socjologii religii, które prowadzę na Athens State University w Athens Alabama. W tym środowisku zauważyłem, że istnieje potrzeba, aby studenci na zajęciach z socjologii religii mieli kontakt z czarnoskórymi socjologami religii, którzy wzmacniają religijną myśl Czarnej Ameryki. Dlatego też podjąłem wyzwanie opracowania pracy badawczej na temat socjologii czarnej religii, która mogłaby zostać wykorzystana przez studentów jako źródło ich prac. Moim zdaniem W. E. B. Dubois i C. Eric Lincoln to najwięksi czarnoskórzy socjologowie w historii Ameryki, a studenci musieli zgłębić ich myśli i idee na poruszane przez nich tematy.
C. Eric Lincoln napisał książki zarówno na temat czarnego kościoła, jak i czarnych muzułmanów. Każdy program nauczania, który stara się studiować czarną religię w ramach socjologicznych, musiałby uczynić książki Lincolna podstawowym tekstem. W pierwszej książce, której jestem autorem "Reconciliation--Geopolitical Perspectives of a Black Theologian" pokazałem, dlaczego palestyńscy chrześcijanie mają więcej wspólnego ze swoimi muzułmańskimi sąsiadami w ich walce o samostanowienie, z powodu albo niewiedzy zachodnich chrześcijan, albo ich braku współczucia dla Palestyńczyków, czy to muzułmanów, czy chrześcijan. To samo było historycznie prawdą, jeśli chodzi o czarnych chrześcijan, którzy walczą o przetrwanie czarnych i ich muzułmańskich odpowiedników, ponieważ zbyt często biali chrześcijanie albo odrzucali ich obawy, albo byli przeciwni ich walce. Kiedy niniejsze badania odnoszą się do czarnoskórych muzułmanów, ma to również stanowić metaforę ruchu świadomego społecznie, ponieważ większość ich raperów i liderów myśli była muzułmanami.
