Dobre życie: Wizyta z przewodnikiem po domach nowoczesności

Opinie czytelników

Książka „The Good Life. A Guided Visit to the Houses of Modernity” autorstwa Iñakiego Ábalosa, bada związek między współczesną myślą a nowoczesnym mieszkalnictwem poprzez serię wizyt z przewodnikiem w pomysłowych domach. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za intelektualnie satysfakcjonującą, inni krytykują jej czytelność i styl autora.

Książka oferuje dogłębną analizę modernizmu i angażuje się w odpowiednie odniesienia kulturowe, takie jak filmy Jacquesa Tatiego. Niektórzy czytelnicy uznali ją za prowokującą do myślenia i stymulującą intelektualnie, szczególnie doceniając rozdział analizujący reprezentację mieszkań w twórczości Tatiego.

Krytycy twierdzą, że autor zbyt mocno stara się sprawiać wrażenie inteligentnego, co skutkuje zawiłą narracją, której brakuje jasności. Ponadto istnieją poważne obawy dotyczące układu książki w tej przedrukowanej wersji, co utrudnia jej czytanie.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Good Life: A Guided Visit to the Houses of Modernity

Zawartość książki:

Jaka jest rola architektury, jeśli nie realizacja wspólnej wizji "dobrego życia", wizji, która w epoce architektonicznego modernizmu kształtowała - i była kształtowana przez - szereg idei dotyczących domu?

W książce The Good Life I aki balos służy jako przewodnik po siedmiu kultowych domach XX wieku, które reprezentują różne koncepcje życia. Niektóre z domów zostały faktycznie zbudowane, podczas gdy inne zostały jedynie zaplanowane, pomalowane lub stworzone jako część planu filmowego. Widzimy Dom z trzema patiami Miesa van der Rohe, chatkę Martina Heideggera w Schwarzwaldzie, Willę La Californie Picassa w Cannes i nowojorski loft, który Andy Warhol nazwał Fabryką. Od ultranowoczesnych geometrycznych domów i ogrodów w Mon Oncle Jacquesa Tatiego, podróżujemy do słynnego domu z zestawem hobbystycznym w Tygodniu Bustera Keatona, a następnie do słonecznego basenu i domu w obrazie Davida Hockneya A Bigger Splash. balos prowadzi czytelników przez kluczowe filozoficzne zasady, które prawdopodobnie kierowały tworzeniem tych domów, wnikliwie wskazując na związek między ideami o konkretnym nowoczesnym sposobie życia a podejściem do architektury i projektowania. Dochodzi do wniosku, że modernizm to nie tyle spójny triumf pozytywizmu, jak się często zakłada, co luźna celebracja radykalnego pluralizmu XX wieku.

Fascynujące dzieło jednego z najwybitniejszych hiszpańskich architektów, The Good Life, przedstawia potężny obraz obaw, które kierowały biegiem architektonicznego modernizmu.