[Do ostatniego człowieka

Opinie czytelników

Zbiór poezji Jorie Graham jest zarówno wymagający, jak i satysfakcjonujący, oferując głębokie spostrzeżenia i wciągające tematy, które rezonują ze współczesnymi kwestiami. Jest chwalony za jakość literacką i fizyczną prezentację, co czyni go cennym dodatkiem dla entuzjastów poezji.

⬤ Błyskotliwa i wymagająca poezja, która porusza ważne współczesne tematy
⬤ głębokie znaczenia
⬤ piękna fizyczna prezentacja
⬤ uważana za niezbędną lekturę do zrozumienia naszej roli w przyszłości planety
⬤ zbiera cztery potężne książki w jednej.

Wersja Kindle ma poważne problemy z formatowaniem, co utrudnia jej czytanie.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

[To] the Last [Be] Human

Zawartość książki:

(To) The Last (Be) Human zbiera cztery.

Niezwykłe książki poetyckie - Sea Change, Place, Fast i Runaway - autorstwa.

Zdobywczyni nagrody Pulitzera Jorie Graham.

Ze wstępu Roberta Macfarlane'a:

Najwcześniejsze wiersze w tej tetralogii zostały napisane w.

373 części na milion atmosferycznego CO2, a najnowsze przy 414 częściach na milion.

Million; to znaczy, w starym kalendarzu, odpowiednio 2002 i 2020. The.

Zebrane tutaj prace stanowią niezwykły zapis liryczny tych lat.

Osiemnaście katastrofalnych lat: błyszczący, tętniący życiem dziennik antropocenu, napisany.

Z wnętrza Nowego Reżimu Klimatycznego (jak Bruno Latour nazywa teraźniejszość), pełen.

Z nadzieją i surową stratą, bujny i rzadki, trudny do przeanalizowania i niezwykle potężny.

Doświadczyć... Wiersze Grahama są zwrócone w stronę głębokiego czasu naszej planety.

Przyszłość, a ich cienie rzucane są przez długie światło tego, co było. Ale.

Są wykonane z trwalszych materiałów niż granit i beton.

Bardzo daleko im do bierności, a ich zadaniem jest zarówno rejestrowanie, jak i ostrzeganie: aby.

Zachować to, jak to jest być człowiekiem w tych przyspieszonych latach, kiedy.

"przyszłość / nabiera kształtu / zbyt szybko", kiedy wkraczamy w "czas / poza".

Wiara. Te wiersze wiedzą, a to, co mówią, jest precyzyjne w swojej formie....

Czasami są zrobione z poszarpanego, raniącego, raniącego i uciekającego ciała.

Język; innym razem celebrują czysty, szokujący, zatrzymujący serce dar.

Danego świata, widząc światło, drzewo, morze, skórę i gwiazdę jako "wirującą szatę.

Szumiącą pierwszością", która "wita cię, gdy podnosisz wzrok".

Wiem, by nie mylić przyjemności tej poezji z.

Teraźniejsze pocieszenie; sytuacja wykroczyła daleko poza to: "Wiatr byłby.

Miły, ale / to tylko my się trzęsiemy...". Czytać te cztery książki dwudziestego pierwszego wieku.

Książki razem w jednym tomie to doświadczanie niezwykle złożonych wzorców.

Kształtowanie i reformowanie w umyśle, oku i uchu. Te wiersze śpiewają wewnątrz.

Same w sobie, między sobą i między zbiorami, a pieśń, która.

Łączy je wszystkie jest wypowiedziana po prostu w pierwszych wersach ostatniego wiersza.

Ostatnia książka:

Ziemia powiedziała.

Pamiętaj mnie.

Ziemia powiedziała.

Nie puszczaj.

Powiedziała to pewnego dnia.

Kiedy byłem.

Przypadkowo.

Słuchając.