Długa wojna Waszyngtonu z Syrią

Opinie czytelników

Książka Stephena Gowansa oferuje dogłębną analizę konfliktu syryjskiego, koncentrując się na roli USA i ich interesach w regionie. Przedstawia on odmienną narrację niż media głównego nurtu, podkreślając historyczne stanowisko Syrii wobec arabskiego nacjonalizmu i socjalizmu jako kluczowych czynników trwającego konfliktu. Podczas gdy wielu czytelników docenia szczegółowe informacje i alternatywną perspektywę, niektórzy krytykują książkę za jej powtarzalny charakter.

⬤ Dogłębna analiza i kontekst historyczny
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na konflikt syryjski
⬤ dobrze zbadane i pouczające
⬤ pomaga zrozumieć politykę zagraniczną USA
⬤ podkreśla złożoność problemu
⬤ ujawnia niedostatecznie zgłoszone informacje.

⬤ Powtarzające się treści mogą negatywnie wpływać na wrażenia z lektury
⬤ niektórzy krytykują go za brak wsparcia naukowego głównego nurtu
⬤ gęsty tekst może być wyzwaniem dla niektórych czytelników
⬤ narracja może być postrzegana jako nadmiernie przychylna syryjskiemu rządowi.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Washington's Long War on Syria

Zawartość książki:

Kiedy latem 2011 roku prezydent Barack Obama oficjalnie zażądał ustąpienia syryjskiego prezydenta Baszara al-Assada, nie był to pierwszy raz, kiedy Waszyngton dążył do zmiany reżimu w Damaszku. Stany Zjednoczone prowadziły długą wojnę przeciwko Syrii od momentu, gdy w 1963 roku do władzy w tym kraju doszedł niezależny arabski ruch nacjonalistyczny, którego zwolennikami byli Assad i jego ojciec Hafez al-Assad.

Waszyngton dążył do usunięcia wpływów arabskich nacjonalistów z państwa syryjskiego i szerzej ze świata arabskiego, ponieważ stanowiły one zagrożenie dla jego programu ustanowienia globalnego prymatu i promowania przyjaznego klimatu inwestycyjnego dla amerykańskich banków, inwestorów i korporacji na całym świecie. Arabscy nacjonaliści dążyli do zjednoczenia 400 milionów Arabów na świecie w jedno superpaństwo zdolne do zakwestionowania hegemonii Stanów Zjednoczonych w Azji Zachodniej i Afryce Północnej i stania się głównym graczem na arenie światowej, wolnym od dominacji byłych mocarstw kolonialnych i USA. Waszyngton prowadził długie wojny z przywódcami arabskiego ruchu nacjonalistycznego - Gamalem Abdelem Nasserem z Egiptu, Saddamem z Iraku, Muammarem Kaddafim z Libii i Assadami z Syrii, często sprzymierzając się ze szczególnie brutalnymi formami politycznego islamu w celu podkopania swoich arabskich nacjonalistycznych wrogów.

Do 2011 roku w regionie pozostało tylko jedno panarabistyczne państwo - Syria. W książce Washington's Long War on Syria Stephen Gowans analizuje trwającą dekady walkę między świeckim arabskim nacjonalizmem, politycznym islamem i imperializmem Stanów Zjednoczonych o kontrolę nad Syrią, samozwańczą jaskinią arabizmu i ostatnim świeckim panarabskim państwem w regionie.