Dlaczego tylko sztuka może nas ocalić: estetyka i brak sytuacji kryzysowych

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Why Only Art Can Save Us: Aesthetics and the Absence of Emergency

Zawartość książki:

Stan wyjątkowy, według myślicieli takich jak Carl Schmidt, Walter Benjamin i Giorgio Agamben, jest sercem każdej teorii polityki. Ale dziś problemem nie są kryzysy, z którymi mamy do czynienia, a które są często wykorzystywane przez rządy do legitymizowania samych siebie, ale te, które realizm polityczny powstrzymuje przed uznaniem ich za sytuacje kryzysowe, od powszechnej inwigilacji, przez zmiany klimatyczne, po systemowe wstrząsy neoliberalizmu.

Potrzebujemy sposobu na zakłócenie istniejącego porządku, który może pobudzić radykalne działania demokratyczne, zamiast wzmacniać status quo. W tej prowokacyjnej książce Santiago Zabala deklaruje, że w czasach, w których największym zagrożeniem jest brak zagrożenia, tylko zdolność sztuki współczesnej do zmiany rzeczywistości może nas uratować. Why Only Art Can Save Us rozwija nową estetykę skoncentrowaną na naturze sytuacji kryzysowej, która charakteryzuje XXI wiek.

Zabala opiera się na rozróżnieniu Martina Heideggera między dziełami sztuki, które ratują nas przed sytuacją kryzysową, a tymi, które ratują nas w sytuacji kryzysowej. Te pierwsze są środkiem polityki kulturowej, konserwatorami status quo, które ukrywają sytuacje kryzysowe; te drugie są destrukcyjnymi wydarzeniami, które wpychają nas w sytuacje kryzysowe.

Opierając się na Arthurze Danto, Jacquesie Ranci re i Giannim Vattimo, którzy sprawili, że estetyka stała się bardziej wrażliwa na sztukę współczesną, Zabala argumentuje, że dzieła sztuki nie są po prostu sposobem na podniesienie konsumpcjonizmu lub kontemplację piękna, ale są punktami wyjścia do zmiany świata. Radykalni artyści tworzą dzieła, które ujawniają i wymagają aktywnej interwencji w trwających kryzysach.

Interpretując dzieła sztuki, które mają na celu przeniesienie nas do nieobecnych sytuacji kryzysowych, Zabala pokazuje, w jaki sposób zdolność sztuki do tworzenia nowych rzeczywistości ma fundamentalne znaczenie dla polityki radykalnej demokracji w stanie wyjątkowym, jakim jest teraźniejszość.