Dlaczego tata zawsze wygląda na smutnego?

Opinie czytelników

Książka oferuje szczery i wnikliwy opis życia z autyzmem, szczególnie przez pryzmat Jude'a Morrowa, który dzieli się swoimi doświadczeniami dorastania z zespołem Aspergera i jako rodzic. Czytelnicy chwalą książkę za jej szczerość, głębię i poczucie nadziei, jakie daje rodzinom borykającym się z autyzmem. Autor równoważy zmagania z pozytywnymi afirmacjami i radami, dzięki czemu jest to cenne źródło informacji dla rodziców, dziadków i każdego, kto jest zaangażowany w osoby ze spektrum.

⬤ Szczera i uczciwa eksploracja życia z autyzmem, dostarczająca prawdziwych doświadczeń.
⬤ Inspirujące i podnoszące na duchu przesłanie o miłości i akceptacji.
⬤ Daje nadzieję i zrozumienie rodzinom dzieci z autyzmem.
⬤ Wciągający styl pisania z humorem i emocjonalną głębią.
⬤ Zachęca do wzmocnienia i akceptacji autyzmu jako części tożsamości.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali część książki za niewygodną, ponieważ porusza ona trudne tematy związane ze zdrowiem psychicznym i osobistymi zmaganiami.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli, że mogą odnieść się do niektórych niewygodnych tematów, które mogą nie współgrać ze wszystkimi.
⬤ Może nie obejmować doświadczeń każdej osoby z autyzmem, ponieważ jest specyficzna dla osobistej podróży Jude'a.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Why Does Daddy Always Look So Sad?

Zawartość książki:

Why Does Daddy Always Look So Sad? to przejmujący i szczery pamiętnik szczegółowo opisujący podróż Jude'a Morrowa do rodzicielstwa i to, jak jego autyzm głęboko wpłynął na tę podróż, zarówno na lepsze, jak i gorsze, przynosząc nadzieję wszystkim, którzy żyją z autyzmem, a także tym, którzy opiekują się kimś ze spektrum.

Wiedziałem, że Jowisz ma siedemdziesiąt dziewięć znanych księżyców i gdzie znajdował się basen na Titanicu, ale nie wiedziałem, jak nawiązać kontakt z tym pięknym dzieckiem, które nazywało mnie "tatusiem".

Why Does Daddy Always Look So Sad? jest szczerym spojrzeniem na życie i miłość oczami autystycznego dorosłego - który przeszedł od bycia niewerbalnym i agresywnym dzieckiem do ciężko pracującego i odpowiedzialnego ojca nieautystycznego syna.

Dorastając z autyzmem, Jude Morrow stanął w obliczu ogromnych wyzwań i marginalizacji, ale był w stanie z powodzeniem - choć nie bez trudności - ukończyć uniwersytet i przejść do udanej kariery, a ostatecznie rodzicielstwa. Osoby z autyzmem mogą mieć trudności ze zrozumieniem otaczającego ich świata i mogą mieć trudności ze znalezieniem swojego głosu, ale w tym przejmującym i szczerym pamiętniku Jude wyzywająco wykorzystuje swój odnaleziony głos, aby przełamać błędne przekonania i przekonania społeczne dotyczące autyzmu, przynosząc nadzieję wszystkim, którzy żyją z autyzmem, a także tym, którzy opiekują się kimś ze spektrum. Jude postrzega swój autyzm jako dar, którym należy się dzielić, a nie ciężar, nad którym należy ubolewać, a jak pokazuje poprzez swoje szczere wspomnienia i obserwacje, życie osób z autyzmem może być tak samo szczęśliwe i satysfakcjonujące, jak osób spoza spektrum.