Ocena:
Książka jest dobrze zbadanym zbiorem esejów, które badają różne aspekty praw osób niepełnosprawnych i historii, napisanym przez Paula Longmore'a, który wnosi osobiste doświadczenie i wgląd naukowy. Choć książka jest cennym źródłem wiedzy dla studentów i profesjonalistów w tej dziedzinie, spotkała się z krytyką ze względu na kwestie dostępności i różne opinie na temat rzecznictwa osób niepełnosprawnych.
Zalety:⬤ Kompleksowe podsumowanie tematów i historii praw osób niepełnosprawnych.
⬤ Łączy osobiste doświadczenia z analizą naukową, zwiększając wiarygodność.
⬤ Uznawana za lekturę obowiązkową dla studentów i profesjonalistów zajmujących się studiami nad niepełnosprawnością.
⬤ Napisana przystępnym językiem przy jednoczesnym zachowaniu akademickiego rygoru.
⬤ Podejmuje trudne tematy, takie jak wspomagane samobójstwo, oferując prowokujące do myślenia argumenty.
⬤ Tytuł może być postrzegany jako „click-baity”.
⬤ Niektóre kwestie formatowania, takie jak brak dostępu do otwartej czcionki dyslektycznej, utrudniają dostęp dla czytelników z dysleksją.
⬤ Mieszane recenzje na temat przedstawiania i wspierania niepełnosprawności, z pewnymi rozbieżnościami co do reprezentacji praw osób niepełnosprawnych.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Why I Burned My Book
Ta szeroko zakrojona książka pokazuje, dlaczego Paul Longmore jest obecnie jedną z najbardziej szanowanych postaci w studiach nad niepełnosprawnością. Rozumiejąc niepełnosprawność jako główną odmianę ludzkiego doświadczenia, wzywa nas do ustanowienia jej jako kategorii analizy społecznej, politycznej i historycznej w taki sam sposób, jak rasa, płeć i klasa.
Eseje tutaj zawarte poszukują często ukrytego wzorca systemowych uprzedzeń i badają zinstytucjonalizowaną dyskryminację, która dotyka co piątego niepełnosprawnego Amerykanina. Pisząc o krytyku społecznym Randolphie Bourne'ie, współczesnych działaczach politycznych czy medialnych reprezentacjach osób niepełnosprawnych, Longmore pokazuje, że poszukiwanie bohaterów jest kluczową częścią ciągłej walki osób niepełnosprawnych o zdobycie głosu i kształtowanie swojego losu.
Jego eseje na temat bioetyki i polityki publicznej analizują konflikt programów między działaczami na rzecz praw osób niepełnosprawnych a pełnosprawnymi decydentami, pracownikami służby zdrowia, zwolennikami eutanazji i korporacyjnymi biurokracjami medycznymi. Tytułowy esej, który kończy książkę, pokazuje konieczność aktywizmu dla każdej osoby niepełnosprawnej, która chce mieć dostęp do amerykańskiego snu.