Why Containment Works: Power, Proliferation, and Preventive War
Why Containment Works analizuje prowadzenie amerykańskiej polityki zagranicznej w okresie zimnej wojny i po jej zakończeniu przez pryzmat analizy polityki stosowanej.
Wallace J. Thies argumentuje, że Doktryna Busha po 2002 roku była teorią zwycięstwa - spójnym poglądem strategicznym, który mówi państwu, jak najlepiej przekształcić ograniczone zasoby w użyteczne aktywa wojskowe i jak wykorzystać te aktywa w konfliktach.
Kontrastuje on zalecenia wynikające z Doktryny Busha z alternatywną teorią zwycięstwa, opartą na powstrzymywaniu i odstraszaniu, którą amerykańscy prezydenci stosowali przez większą część okresu zimnej wojny. Sugeruje, że istnieje wiele powodów, dla których można wierzyć, że powstrzymywanie działało dobrze przeciwko Irakowi Saddama Husajna po pierwszej wojnie w Zatoce Perskiej i że nie było potrzeby inwazji na Irak w 2003 roku. Thies ponownie analizuje pięć przypadków powstrzymywania, zaczerpniętych z okresu zimnej wojny i świata postzimnowojennego.
Thies sugeruje, że każdy z tych przykładów oferował amerykańskim urzędnikom wybór między poleganiem na tradycyjnych koncepcjach powstrzymywania, a poleganiem na bardziej zdecydowanym podejściu. W jakim stopniu poleganie na rywalizujących teoriach zwycięstwa - powstrzymywanie kontra pierwsze uderzenie - przyczyniło się do pomyślnego wyniku? Czy sprawy te mogłyby zostać rozwiązane szybciej, niższym kosztem i korzystniej dla amerykańskich interesów, gdyby amerykańscy urzędnicy wybrali inną kombinację dostępnych im narzędzi przymusu i odstraszania? Thies sugeruje, że konwencjonalna mądrość na temat powstrzymywania była często błędna: supermocarstwo takie jak Stany Zjednoczone ma do dyspozycji tak ogromne zasoby, że z łatwością mogłoby udaremnić Libię, Irak i Iran za pomocą środków innych niż otwarta wojna.
