Why Antislavery Poetry Matters Now
Ta książka to historia dziewiętnastowiecznej poezji niewolnictwa i wolności, ujęta w ramy sporu o naturę samej poezji: dlaczego ją piszemy, dlaczego ją czytamy, w jaki sposób wchodzi ona w interakcje z historią.
Poezja transatlantyckiego ruchu abolicjonistycznego stanowiła potężny sojusz ponad granicami rasowymi i religijnymi; dziś rzuca wyzwanie rozgraniczeniu w literaturoznawstwie między podejściem kulturowym a estetycznym. Teraz jest szczególnie odpowiedni moment na jej badanie. Ta książka to historia dziewiętnastowiecznej poezji niewolnictwa i wolności, ujęta w ramy sporu o naturę samej poezji: dlaczego ją piszemy, dlaczego ją czytamy, w jaki sposób wchodzi w interakcje z historią. Poezja, która przemawia do szerokiego przekroju społeczeństwa z moralnym autorytetem, intelektualną ambicją i artystyczną złożonością, miała znaczenie w trudnych latach połowy XIX wieku; Brian Yothers twierdzi, że może i musi mieć znaczenie dzisiaj.
Yothers bada poezję antyniewolniczą w świetle najnowszych prac historyków, badaczy literatury, kultury i retoryki, afroamerykanistów, badaczy rasy i płci oraz teoretyków poetyki. Ten interdyscyplinarny zakres jest odzwierciedlony przez zakres pisarzy, których rozważa: od kanonicznych - Whitman, Barrett Browning, Beecher Stowe, DuBois, Melville - do tych, których wpływ wyblakł - Longfellow, Lydia Huntley Sigourney, John Pierpont, John Greenleaf Whittier, James Russell Lowell - do pisarzy afroamerykańskich, których twórczość została odzyskana w ostatnich dziesięcioleciach - James M. Whitfield, William Wells Brown, George Moses Horton, Frances E. W. Harper.
