Ocena:
Recenzje użytkowników książki „Why Not Me” autorstwa Lindsay Ireland konsekwentnie chwalą ją za emocjonalną głębię, autentyczność i inspirującą narrację o życiu z niewidzialnymi chorobami. Czytelnicy chwalą zdolność Ireland do łączenia osobistych zmagań i triumfów z szerszymi tematami odporności, wsparcia rodziny i znaczenia perspektywy w stawianiu czoła życiowym wyzwaniom. Szczera opowieść zachęca do empatii i osobistej refleksji, dzięki czemu jest to zalecana lektura dla każdego, kto stoi w obliczu trudności lub szuka motywacji.
Zalety:⬤ Głęboko emocjonalny i autentyczny pamiętnik, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Inspiruje do empatii i zrozumienia dla osób z wyzwaniami zdrowotnymi.
⬤ Podnoszący na duchu portret odporności i siły perspektywy.
⬤ Silna więź rodzinna podkreślona w całej narracji.
⬤ Dobrze napisana i angażująca, wciągająca czytelników w doświadczenia autora.
⬤ Zachęca do osobistej refleksji nad własnym życiem i postawami wobec przeciwności losu.
⬤ Daje nadzieję i motywację osobom zmagającym się z podobnymi problemami zdrowotnymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać pewne osobiste doświadczenia, takie jak spotkania z lekarzem, za niewygodne lub niepokojące.
⬤ Kilka recenzji sugeruje, że mogą pojawić się momenty, w których przetwarzanie wydarzeń przez autora wydaje się chaotyczne.
⬤ Surowość tematu może nie spodobać się każdemu.
⬤ Czytelnicy poszukujący bardziej tradycyjnej struktury narracyjnej mogą być zaskoczeni formatem pamiętnika.
(na podstawie 51 opinii czytelników)
Why Not Me
Lindsay Ireland cieszyła się idyllicznym dzieciństwem. Spędzała lato w Vermont ze swoimi krewnymi gwiazdami filmowymi, gdzie jeździła konno, bawiła się w detektywa ze swoim kuzynem i piła lodowatą lemoniadę. Po wakacjach Lindsay wróciła do swojej kochającej rodziny, gdzie jej największym zmartwieniem były dobre oceny w szkole.
Pewnego dnia Lindsay zauważyła krew w stolcu. Nagle zamiast beztroskich popołudni spędzonych na pływaniu w jeziorze lub ubieraniu lalki Barbie, Lindsay spędziła miesiące w sterylnej sali szpitalnej, otrzymując płyny dożylne, a ostatecznie ratującą życie operację stomii. W wieku jedenastu lat u Lindsay zdiagnozowano pierwszą chorobę autoimmunologiczną, a jej życie już nigdy nie było takie samo.
W tym szczerym pamiętniku Lindsay ewoluuje z dziewczynki żyjącej z chorobą autoimmunologiczną w młodą kobietę walczącą o miłość do ciała, które nieustannie ją zawodzi, a ostatecznie w matkę i żonę, która walczyła o to, by stać się widoczną pomimo swoich niewidzialnych chorób.