Dlaczego można kochać złe filmy

Opinie czytelników

Książka Matta Strohla zapewnia dogłębną i wnikliwą analizę wartości „złych” filmów, argumentując za ich znaczeniem w sztuce i kulturze. Jest chwalona za to, że jest wciągająca, dobrze napisana i prowokuje do myślenia, dzięki czemu jest dostępna zarówno dla zwykłych miłośników kina, jak i osób zainteresowanych filozofią. Niektórzy czytelnicy uważali jednak, że brakuje w niej humoru i że książka może być czasami płytka.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ oferuje głęboki wgląd w wartość złych filmów
⬤ przemawia zarówno do naukowców, jak i zwykłych czytelników
⬤ promuje świeże spojrzenie na sztukę i kino
⬤ zabawna i łatwa w czytaniu
⬤ pełne pasji i zaraźliwe pisanie
⬤ zachęca do dyskusji na temat kina.

Niektórzy czytelnicy uznali ją za lekceważącą dla artystów, inni za płytką i dogłębną.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Why It's Ok to Love Bad Movies

Zawartość książki:

Większość ludzi jest zbyt zajęta, aby nadążyć za wszystkimi dobrymi filmami, które chcieliby zobaczyć, więc dlaczego ktokolwiek miałby poświęcać swój cenny czas na oglądanie tych złych?

W "Why It's OK to Love Bad Movies" filozof i kinowy dno Matthew Strohl entuzjastycznie broni zamiłowania do filmów o złej reputacji. Łącząc filozofię sztuki z krytyką filmową, Strohl stawia na głowie konwencjonalne pojęcia "dobrego" i "złego" i przekonuje, że ostateczna wartość dzieła sztuki polega na tym, co może ono wnieść do naszego życia. Według tej miary niektóre z najgorszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały, są również jednymi z najlepszych.

Poprzez szczegółowe omówienie filmów takich jak Troll 2, The Room, Batman & Robin, Twilight, Ninja III: The Domination i znacznej części filmografii Nicolasa Cage'a, Strohl argumentuje, że tak zwane "złe filmy" to te, które łamią zasady formy sztuki bez aury artystycznej powagi, która otacza awangardę. Filmy te mogą nie zdobywać nagród, ale oferują bogate możliwości kreatywnego zaangażowania i umożliwiają tworzenie żywych społeczności fanów, a także mogą być kluczowym składnikiem satysfakcjonującego życia estetycznego.

Kluczowe cechy:

⬤ Napisana w humorystycznym, przystępnym stylu, przemawiającym do czytelników bez doświadczenia w filozofii.

⬤ Rozwija korzyści płynące z kochania złych filmów, takie jak tworzenie nieprawdopodobnych więzi społecznych i rozwijanie wyrafinowania bez zawężania.

⬤ Omawia szeroką gamę ukochanych złych filmów, w tym Plan 9 z kosmosu, The Core, Battlefield Earth i Freddy Got Fingered.

⬤ Zawiera najobszerniejszą dyskusję na temat Nicolasa Cage'a, jaka kiedykolwiek pojawiła się w książce filozoficznej.