Why Horses
"Z charakterystycznym dla siebie dowcipem i wyjątkową zdolnością do bycia świadkiem, Anita K. Boyle przekonuje nas, że ocean gładki jak kartka papieru położona na stole, zdziczały rumieniec różowych róż, wewnętrzna jama kurczaka i małe ostrza piły salal - te, "psiakrew, są tym, o co chodzi w pięknie". Wiersze Boyle mówią dialektem Cascadian w rozmowie z jej wpływami, takimi jak Gerald Stern, Lucia Perillo, Louise Bogan i Brigit Pegeen Kelly. Zakorzenione w miłości do północno-zachodniego Pacyfiku.
Dla stworzeń z jej podwórka i domu.
Dla pióra i dla Jima, jej partnera w życiu i w poezji - te wiersze leczą jak 'chłodna zieleń mchów / gdy lekko naciskają na duże / i małe siniaki naszego życia'".
-Nancy Pagh, autorka Once Removed i No Sweeter Fat.
"W Why Horses jesteśmy proszeni, by stać się jak ptaki i 'zabiegać o porzucenie'. Aby uważnie obserwować życie i jego elementy poprzez precyzyjnie dobrane słowa, sięgając, by dotknąć nogi starego konia i zamiast tego znaleźć "cienkie linie narysowane ołówkiem na ziemi". Kiedy "chłodna szarość spotyka się z cichymi, szorstkimi polami", nie obserwujemy już stawu, ale żyjemy w cudownych szczegółach wody i piór. Poezja Boyle'a łączy to, co rozległe, z tym, co drobne, zachęcając nas do podążania 'szlakiem na drugą stronę góry'".
-Nancy Canyon, autorka książki Niebo Celii.
"Liryczne wiersze Anity K. Boyle 'nasiąkają słodką muzyką ziemi w świetle dnia'. Otwiera świat, aby zaoferować nam "spiralną mgławicę / maleńki wszechświat... spiralę maleńkich słońc", aby usunąć mrok. Mówi nam o falach, piasku i wdzięczności.
Pokazuje nam "cud trzymany w ręku". Jej czystym, jasnym głosem poetka śpiewa 'niewysłowioną melodię, / wystarczająco piękną, by być niekończącą się, / i ostateczną'".
-Rena Priest, autorka książki Patriarchy Blues.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)