Dlaczego dostałem B? I inne tajemnice, o których dyskutujemy w Faculty Lounge

Opinie czytelników

Książka „Why Did I Get a B?” autorstwa Shannon Reed przedstawia zbiór esejów i anegdot odzwierciedlających zawód nauczyciela, przepełnionych humorem i szczerym sentymentem. Narracja obejmuje doświadczenia autorki od przedszkola po szkolnictwo wyższe i dzieli się spostrzeżeniami na temat złożonego emocjonalnego krajobrazu nauczania. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za wciągającą i relatywną lekturę, niektórzy krytycy wskazywali na momenty, w których humor autora nie trafiał zgodnie z zamierzeniami, a także na brak merytorycznej treści w niektórych obszarach.

⬤ Wciągająca i zrozumiała opowieść, szczególnie dla nauczycieli i każdego, kto był uczniem.
⬤ Przepełniona humorem, dzięki czemu jest to zabawna lektura.
⬤ Zawiera szczere refleksje na temat wyzwań i triumfów związanych z nauczaniem.
⬤ Dobrze zorganizowana chronologicznie, pozwalając na łatwy przepływ podróży autora.
⬤ Zapewnia istotny wgląd w kwestie systemowe w edukacji, w tym rasę i uprzedzenia.
⬤ Polecana jako prezent dla nauczycieli i osób rozważających karierę nauczyciela.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali humor autora za mniej skuteczny niż zamierzony.
⬤ Kilka krytycznych uwag wskazywało na postrzegany brak głębi w tekście.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie książką, oczekując innego stylu pisania, szczególnie ci zaznajomieni z satyryczną twórczością autora.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Why Did I Get a B?: And Other Mysteries We're Discussing in the Faculty Lounge

Zawartość książki:

Ta przezabawna i szczera kolekcja osobistych esejów o nauczaniu podąża śladami takich klasyków jak "Ucz jakby ci się włosy paliły", "Odwaga nauczania" i "Po schodach w dół". "Wyślij tę książkę swojemu ulubionemu nauczycielowi. Będą wiedzieć, że się podlizujesz. I tak ci podziękują" ("People").

Shannon Reed nie chciała być nauczycielką, ale teraz, po dwudziestu latach pracy z dziećmi od przedszkola do college'u, nie ma nic, czym wolałaby być. "Z nieodpartym połączeniem współczucia, humoru i zaangażowanego opowiadania historii" ( Shelf Awareness ), jej eseje oświetlają wzloty i upadki pracy znajdującej się na przecięciu młodości i mądrości. Wprowadzając cię w okopy tej najważniejszej i najbardziej stresującej kariery, przewraca oczami na nieskutecznych administratorów, płacze ze swoimi uczniami, gdy doświadczają osobistych tragedii, narzeka z kolegami na ich śmiesznie krótkie przerwy na lunch i przedstawia konferencję rodzic-nauczyciel z drugiej strony małego stołu.

Od radzenia sobie z łobuzami i pracy z uczniami o specjalnych potrzebach po wyjaśnianie niepisanych zasad pokoju nauczycielskiego, to "surowo szczere, czasami lekceważące" ( Library Journal ) spojrzenie na nauczanie jest pełne humoru i serca, tak jak praca, którą celebruje.