Why Did Arno Breker Decide to Collaborate with the Nazi Cultural Programme?: Nazi Propaganda in Germany 1939-45
Esej z roku 2011 z przedmiotu Historia Europy - Niemcy - Narodowy socjalizm, II wojna światowa, ocena: 72,0%, Durham University, język: Angielski, streszczenie: Według Jonathana Petropoulosa Arno Breker był prawdopodobnie artystą najbardziej podziwianym przez nazistowskich przywódców i najbardziej celebrowanym przez nazistowski reżim. Jako taki, Arno Breker nie reprezentuje prostego trybiku w narodowosocjalistycznej machinie kulturalnej, ale raczej zajmuje pozycję niemal niezrównanego znaczenia i szacunku w historii kultury Trzeciej Rzeszy.
Co ważne, w ostatnich analizach akademickich dotyczących sztuki i kultury w czasach reżimu narodowosocjalistycznego, zarówno historycy, jak i historycy sztuki pozornie uznali, że nasz sposób podejścia do postaci takich jak Breker musi zostać znacząco zmieniony. Kultura, a zwłaszcza sztuka, zajmowała w nazistowskich Niemczech wyjątkową pozycję, a polityka kulturalna narodowego socjalizmu miała na celu estetyzację polityki i ideologii. Taylor i van der Will twierdzą, że pod rządami Adolfa Hitlera faszyzm stał się formą rządów, która zależała od takiej estetyzacji polityki, w ramach której program kulturalny został przekształcony w „estetykę symboliki politycznej”.
To właśnie w tych istotnych ramach zrozumienia należy podejść do wielorakich motywów przyzwolenia Arno Brekera na nazistowski reżim po latach 1936-1977. Chociaż Breker posiadał naprawdę imponujący rodowód artystyczny przed zdobyciem sławy w nazistowskich Niemczech, zdecydował się kontynuować karierę, prawdopodobnie w innym stylu artystycznym i podejściu, pod rządami nazistów.
To właśnie w tej decyzji, jak twierdzą historycy, można znaleźć ostateczną zgubę Arno Brekera jako artysty. Wyczuwalne zmiany widoczne w stylu artystycznym rzeźbiarza podnoszą kwestię, jak wyjaśnił Alan E.
Steinweis, rozróżnienia między „biernym podporządkowaniem się” artystów a „aktywną współpracą” z polityką kulturalną reżimu. Przypadek Arno Brekera rodzi jednak pewne problemy