Dispatches from Planet 3: Trzydzieści dwie (krótkie) opowieści o Układzie Słonecznym, Drodze Mlecznej i nie tylko

Opinie czytelników

Recenzje książki „Dispatches from Planet 3” autorstwa Marcii Bartusiak prezentują mieszankę podziwu dla wciągającego stylu autorki i rozczarowania z powodu niektórych przestarzałych treści. Wielu czytelników docenia zwięzłe eseje na temat historii astronomii i wkładu kobiet w tę dziedzinę, podczas gdy inni krytykują poleganie na wcześniej opublikowanych esejach i brak omówienia najnowszych osiągnięć naukowych.

Wciągający styl pisania, intrygująca i zwięzła treść, różnorodne poruszane tematy, podkreśla wkład kobiet w astronomię, łatwy do zrozumienia dla ogółu czytelników, odpowiedni zarówno dla entuzjastów, jak i nie-ekspertów.

Niektóre eseje są przestarzałe i wcześniej publikowane, brak omówienia najnowszych osiągnięć naukowych, szczególnie w dziedzinie fizyki wysokich energii i osiągnięć takich jak teleskop Webba, fizyczna książka dotarła uszkodzona.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dispatches from Planet 3: Thirty-Two (Brief) Tales on the Solar System, the Milky Way, and Beyond

Zawartość książki:

Wielokrotnie nagradzana pisarka naukowa przedstawia wciągającą kolekcję esejów kosmologicznych dla astronomów w fotelach Galaktyki, multiwersum i historia astronomii są badane w tej wciągającej kompilacji kosmologicznych opowieści wielokrotnie nagradzanej pisarki naukowej Marcii Bartusiak.

W trzydziestu dwóch zwięzłych i wciągających esejach autorka zapewnia głębsze zrozumienie natury wszechświata i tych, którzy starają się odkryć jego tajemnice. Bartusiak dzieli się historiami wielu doniosłych odkryć astronomicznych, w tym wkładem takich pionierów jak Beatrice Tinsley, z jej przełomowymi badaniami nad ewolucją galaktyk, oraz Jocelyn Bell Burnell, naukowca, który jako pierwszy odkrył pulsary radiowe.

Ta nieskończenie fascynująca kolekcja, w którą można się zagłębić w dowolnej kolejności, przeniesie Cię do starożytnego Marsa, kiedy woda swobodnie płynęła po jego powierzchni, do zderzenia dwóch czarnych dziur, kosmologicznego wydarzenia, które uwolniło pięćdziesiąt razy więcej energii niż promieniuje z każdej gwiazdy we wszechświecie i do początku samego czasu.