Disenthralling Ourselves: Rhetoric of Revenge and Reconciliation in Contemporary Israel
Disenthralling Ourselves przedstawia współczesny Izrael w procesie transformacji. Społeczności żydowsko-izraelska i palestyńsko-izraelska dzielą państwo narodowe podzielone przez odrębne prawdy sprzecznych podstawowych narracji.
Książka ta rozważa sposoby przekształcenia tych odrębnych i antagonistycznych narracji z paliwa konfliktu w nasiona zmian. Jej celem jest podważenie wygodnej spójności pamięci zbiorowej i głównych narracji poprzez wspieranie pojemnej wyobraźni moralnej zdolnej do zrozumienia różnorodnych, nawet spornych, historii i prawd. Współczesny Izrael funkcjonuje jako studium przypadku w dogłębnej i interdyscyplinarnej eksploracji rozwiązywania konfliktów, przeglądając żydowsko-izraelskie i palestyńsko-izraelskie filmy dokumentalne, poezję, beletrystykę, eseje, wspomnienia, inicjatywy pokojowe i inne elementy zbiorowego budowania narracji przez pryzmat trzech analogicznie tematycznych sztuk Szekspira.
Ta metodologia porównawcza jest zintegrowana z teoretycznymi perspektywami pojednania, odporności, krytycznej refleksji i edukacji pokojowej, prezentując konkretne alternatywy dla wygodnych wygód wrogich narracji głównych, które utrwalają to, co można obecnie postrzegać jako stuletnią wojnę. Lektury zaproponowane w tej książce generują perspektywy, które mogą być przyjmowane i dostosowywane do siebie nawzajem w procesie odchodzenia od jednej statycznej narracji nieustannych działań wojennych.
Pierwsza część, „Seeing in the Dark”, rozważa retorykę i kształtowanie tożsamości kultur w okresie przejściowym. Jego pierwsza połowa koncentruje się na kulturach zemsty i odczytuje Kupca weneckiego Szekspira oraz dokument Juliano Mer Khamisa „Dzieci Arny” w fikcyjnej i dokumentalnej parze ludzi pozbawionych wszystkiego oprócz zemsty.
Druga połowa rozważa retorykę i izraelską tożsamość w okresie przejściowym przez pryzmat Hamleta. Trzech wyzywających gatunkowo autorów reprezentuje żydowsko-izraelską i palestyńsko-izraelską narracyjną formację tożsamości; Yaron Ezrahi, Emile Habiby i Anton Shammas odzwierciedlają hybrydyczność, która podkreśla...