Discord: Historia hałasu

Opinie czytelników

Książka „Discord” oferuje dogłębną eksplorację hałasu na przestrzeni dziejów, od wielkiego wybuchu po współczesne wyzwania związane z dźwiękiem. Zawiera interesujące anegdoty i faktyczne informacje na temat roli hałasu w królestwie zwierząt i medycynie, jednocześnie wskazując na ewoluujący związek ludzi z hałasem wraz z postępem technologicznym.

Dobrze zbadana i wnikliwa, pełna ciekawych faktów i anegdot. Zapewnia historyczną perspektywę wpływu hałasu w różnych dziedzinach i epokach, i może być dość pouczająca dla czytelników zainteresowanych tematem.

Niektórzy czytelnicy uznali długie opisy za nieco przytłaczające i życzyli sobie wyraźniejszego rozróżnienia między hałasem a muzyką. Odczuwalny może być również brak porównania z bardziej spokojnymi lub harmonijnymi dźwiękami.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Discord: The Story of Noise

Zawartość książki:

Hałas jest powszechnie znanym i stale rosnącym problemem - i rosnącą troską o zdrowie - we współczesnym świecie. W Discord Mike Goldsmith przygląda się nauce i historii długiej bitwy między ludźmi a hałasem - bitwy, która zmieniła nasze życie i ukształtowała nasze społeczeństwa.

Bada, w jaki sposób rosnące poziomy hałasu wiążą się z postępem ludzkości, od stukotu kół na bruku po dźwięk ciężkich maszyn; wyjaśnia, w jaki sposób rozwinęło się nasze naukowe rozumienie dźwięku i słuchu; i przygląda się hałasowi w przyrodzie, w tym niezwykłym sposobom, w jakie niektóre zwierzęta, takie jak krewetki, wykorzystują hałas jako broń lub do łapania zdobyczy. Goldsmith analizuje również znaczenie zarządzania poziomem hałasu i opracowywania odpowiednich "krajobrazów dźwiękowych" w przemyśle, szkołach lub przestrzeniach publicznych. Ponadto książka pokazuje, że hałas, w sensie dysonansu, może być również wykorzystywany pozytywnie: kompozytorzy wykorzystywali go od muzyki barokowej po rockowe sprzężenie zwrotne; medycyna wykorzystuje go do rozbijania kamieni nerkowych i leczenia.

Rak; a nawet wojsko używa go w (prawdziwej i rzekomej) broni. Na zakończenie Goldsmith zwraca się ku przyszłości, omawiając sposoby, w jakie nowa nauka i nowe pomysły mogą zmienić sposób, w jaki świat będzie brzmiał.