Disasterama! Przygody w queerowym podziemiu 1977-1997

Opinie czytelników

Wspomnienia Alvina Orloffa, „Disasterama!”, ukazują tętniącą życiem, ale burzliwą kulturę LGBTQ+ w San Francisco w latach 70. i 90. ubiegłego wieku, zwłaszcza w czasie kryzysu związanego z AIDS. Poprzez humorystyczną i przejmującą opowieść, Orloff bada podziemne sceny artystyczne, osobiste doświadczenia jako młodego geja i stratę poniesioną podczas epidemii. Narracja angażuje czytelników szczerymi refleksjami na temat zarówno radości, jak i smutków tamtych czasów, co czyni ją fascynującą lekturą dla osób zainteresowanych historią i kulturą queer.

Książka oferuje świetny wgląd w wyjątkowy okres historii LGBTQ+, bogaty w humor i żywą narrację. Czytelnicy docenili jej szczerość, wciągający styl pisania autora i emocjonalną głębię, która porusza zarówno radość, jak i tragedię. Książka rezonuje z tymi, którzy przeżyli tę epokę i zapewnia barwne spojrzenie młodszym czytelnikom. Jest chwalona za nostalgiczne i zabawne opowiadanie o podziemnej kulturze, sztuce i osobistych doświadczeniach.

Kilku czytelników zauważyło, że książka może być czasami trudna do odczytania ze względu na ponurą tematykę związaną z kryzysem AIDS, potencjalnie czyniąc ją ciężką emocjonalnie. Inni jednak uważali, że równowaga między humorem a smutkiem została dobrze zachowana. Czytelnicy niezaznajomieni z konkretnymi odniesieniami kulturowymi lub sceną San Francisco w tamtym czasie mogą odczuwać pewien dyskomfort.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Disasterama!: Adventures in the Queer Underground 1977 to 1997

Zawartość książki:

*FINALISTA NAGRODY LITERACKIEJ LAMBDA*

Wciągający pamiętnik o życiu społecznym w queerowym podziemiu San Francisco, Nowego Jorku i Los Angeles w czasach, gdy maniakalna frywolność praw gejów i kreatywność bohemy zderzyły się ze śmiertelną rzeczywistością zarazy.

DISASTERAMA: Adventures in the Queer Underground 1977 to 1997 to prawdziwa historia Alvina Orloffa, który jako nieśmiały dzieciak z przedmieść San Francisco wpadł w dziki, eklektyczny tłum Crazy Club Kids, Punk Rock Nutters, Goofy Goofballs, Fashion Victims, Disco Dollies, Happy Hustlers i Dizzy Twinks post-Stonewall amerykańskiej kultury queer późnych lat 70-tych, tylko po to, by zobaczyć "podziemny lawendowy cienisty świat gejowskiego getta" spustoszony przez AIDS w latach 80-tych. Zawiera wstęp Alexandra Chee ("Jak napisać powieść autobiograficzną").

W Disasterama Orloff wspomina szalone przygody swojej młodości - od San Francisco przez Los Angeles po Nowy Jork - gdzie szalone noce, głębokie przyjaźnie z twórcami podziemia i ekscytujące życie na dwóch wybrzeżach doprowadziły do swobodnego życia pełnego sztuki, maniakalnych występów, obozowych wybryków i egzotycznych spotkań seksualnych, dopóki AIDS nie zagroził zniszczeniem wszystkiego, dla czego żył.

W swoim wstępie wielokrotnie nagradzany eseista i powieściopisarz Alexander Chee zauważa: "Mam dziwną miłość do tych czasów, która może być trudna do wyjaśnienia. Jak mogę kochać to, co przeżyłem w tak "złych" czasach? Ale kiedy czytam tę książkę, a tamte dni znów stają mi przed oczami, myślę teraz o tej miłości, że w pięknie, które wtedy znalazłeś, było piękno, które stało się jeszcze bardziej zaciekłe z powodu horroru tego, co się działo. Jeśli nadal można było znaleźć wartość swojego życia, nadal można było znaleźć seks, miłość, przyjaźń, własną wartość pośród tych prób wymazania przez państwo i spustoszenia epidemii AIDS, to miało to siłę czegoś wykutego w ogniu ".

Orloff spogląda poza politykę AIDS na ludzi w terenie, swoich przyjaciół, którzy nie przeżyli gniewu AIDS - chłopców w czarnych skórzanych kurtkach i chichoczących królowych w tandetnych sukienkach - pamiętając ich nie jako ofiary, ale jako ludzi, którzy kochali życie, kochali zabawę i którzy byli częścią szalonej układanki przyjaciół Orloffa. Disasterama pokazuje dowcip i przejmujący charakter Orloffa, który opowiada prawdziwą historię o tym, jak grupa patologicznie roztrzepanych dzieciaków przeszła przez śmiertelną katastrofę i walczyła o utrzymanie ducha obozu i radykalizmu przy życiu, nawet gdy ich przyjaciele stracili życie w wyniku zarazy.