Dis Here: Bio-dyskografia Juliana Cannonballa Adderleya

Opinie czytelników

Recenzje książki o Cannonballu Adderleyu zawierają mieszane opinie, podkreślając kwestie dotyczące dokładności i kosztów w stosunku do kompleksowości. Niektórzy użytkownicy twierdzą, że książka zawiera znaczące nieścisłości oparte na doświadczeniach z pierwszej ręki, podczas gdy inni chwalą jej obszerne badania i wartość pomimo wysokiej ceny.

Książka oferuje kompleksową i szczegółową dyskografię Cannonballa Adderleya, z drobiazgowymi badaniami, które przemawiają do entuzjastów jazzu. Wielu uważa, że jest to najlepsza dostępna opcja dla dokładnej historii nagrań artysty.

Kilku recenzentów wskazuje na nieścisłości w informacjach przedstawionych w książce, w tym nieprawidłowe daty nagrań i personel, co podważa jej wiarygodność. Wysoka cena książki jest również powodem do niepokoju dla wielu potencjalnych czytelników.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dis Here: A Bio-Discography of Julian Cannonball Adderley

Zawartość książki:

Chris Sheridan przedstawia obszerne studium dyskograficzne amerykańskiego giganta jazzu, Cannonballa Adderleya, którego kariera miała znaczący wpływ na rozwój jazzu. Jednocześnie Sheridan rozszerza granice dyskografii na dwa ważne sposoby: W zakresie i w prezentacji.

Jeśli chodzi o zakres, lista sesji obejmuje nie tylko każde znane komercyjnie nagrane wydanie - czynnik zaniedbywany przez rosnącą liczbę dyskografów zajmujących się jednym artystą - ale także wszystkie znane nagrane sesje, w szczególności z filmów oraz audycji radiowych i telewizyjnych. Te ostatnie zapewniają szybko rosnący rynek wydań niezależnych wytwórni płytowych, zwłaszcza artystów, którzy już nie żyją. Główny tekst dyskograficzny zawiera również narrację mającą na celu umieszczenie nagranej muzyki w kontekście, zarówno w karierze samego Adderleya, jak i w rozwoju jazzu.

Sheridan kontynuuje również unikalną sekcję, pionierską w jego wcześniejszym "Count Basie: A Bio-Discography" - dziennika dzień po dniu z muzycznej działalności muzyka. Jest to nie tylko istotne samo w sobie, ale także służy do uwierzytelnienia chronologii sesji wymienionych w głównej dyskografii.

Pod względem prezentacji Sheridan stara się zaprezentować bardziej stylowe oblicze, używając różnych powiązanych czcionek w celu zwiększenia przejrzystości i radykalnego uporządkowania informacji podanych w każdej liście sesji. Ostateczne dzieło niezbędne dla wszystkich badaczy jazzu.