Dirty River: Kolorowa kobieta queer marzy o drodze do domu

Opinie czytelników

Recenzje opisują książkę jako mocny i intymny pamiętnik, który głęboko rezonuje z czytelnikami. Wielu docenia poetycki styl pisania autorki i autentyczność jej doświadczeń, szczególnie w odniesieniu do tożsamości, traumy i społeczności. Narracja jest znana ze swojej emocjonalnej głębi i kunsztu, co czyni ją fascynującą lekturą. Istnieją jednak uwagi krytyczne dotyczące organizacji i edycji książki, a niektórzy recenzenci uważają, że czyta się ją jak zbiór esejów, a nie spójny pamiętnik.

⬤ Głęboko poruszająca i mocna narracja
⬤ poetycki styl pisania
⬤ autentyczne i powiązane doświadczenia
⬤ emocjonalna głębia i kunszt
⬤ przemawia do szerokiego grona odbiorców, w tym tych, którzy zazwyczaj nie czytają literatury faktu.

⬤ Niektóre części są słabo zorganizowane
⬤ czyta się jak pospieszną pracę magisterską, a nie dopracowany pamiętnik
⬤ powtarzanie treści w różnych sekcjach
⬤ zróżnicowana jakość zawartych esejów.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dirty River: A Queer Femme of Color Dreaming Her Way Home

Zawartość książki:

Finalista Lambda Literary Award.

W 1996 roku poetka Leah Lakshmi Piepzna-Samarasinha uciekła z Ameryki z dwoma plecakami i wylądowała w Kanadzie, gdzie odkryła queerową anarchopunkową miłość i rewolucję, ale nadal prześladowały ją powody, dla których opuściła dom. Ten pełen pasji i porywający pamiętnik jest mixtape'em snów i koszmarów, składów sądów imigracyjnych i queerowych południowoazjatyckich nocy tanecznych; ujawnia, w jaki sposób niepełnosprawna queerowa kobieta kolorowa i ocalała z przemocy porusza się po brudnej rzece przeszłości i, jak sugeruje podtytuł, marzy o drodze do domu.

Książka poetycka Love Cake Leah Lakshmi Piepzna-Samarasinha zdobyła nagrodę Lambda Literary Award.