Directed by Desire: wiersze zebrane June Jordan

Opinie czytelników

Zbiór poezji June Jordan jest wysoko ceniony za głębię, kreatywność i różnorodną tematykę, od osobistych doświadczeń po aktywizm polityczny. Recenzenci wyrażają podziw dla jej głębokiej i pięknej twórczości, podkreślając jej niezbędny charakter dla miłośników poezji. Niektórzy zauważają jednak, że tom jest dość obszerny i niezbyt przystępny, szczególnie dla tych, którzy dopiero poznają jej poezję.

⬤ Zróżnicowana i kreatywna kolekcja
⬤ głęboka i piękna poezja
⬤ niezbędna w bibliotekach poezji XX wieku
⬤ inspirująca i wpływowa
⬤ świetna dla oddanych fanów.

⬤ Nieporęczny i zniechęcający do przeczytania w całości
⬤ nie jest najlepszym wprowadzeniem dla nowych czytelników
⬤ zgłoszono pewne problemy ze stanem fizycznym.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Directed by Desire: The Collected Poems of June Jordan

Zawartość książki:

„Directed by Desire... jest potężnym dodatkiem do całego kanonu amerykańskiej poezji. „-Booklist.

Teraz w miękkiej oprawie, Directed by Desire to ostateczny przegląd poezji June Jordan. Zbierając najlepsze prace z dziesięciu tomów Jordan, a także dziesiątki „ostatnich wierszy”, które nigdy nie zostały opublikowane za życia Jordan, te ponad sześćset stron przepełnia intymny liryzm, elegancja, wściekłość, medytacyjne solówki i olśniewające wernakularne riffy.

Jak pisze we wstępie Adrienne Rich, June Jordan „chciała, aby jej czytelnicy, słuchacze, studenci poczuli własną ukrytą moc - słowa, czynu, własnego piękna i wewnętrznej wartości”. „.

Z „Tych wierszy”:

Te wiersze.

To rzeczy, które robię.

W ciemności.

Sięgając po ciebie.

Kimkolwiek jesteś.

I.

Czy jesteś gotowy?

Płócienne wydanie „Directed by Desire” zostało wybrane książką poetycką roku przez Library Journal i otrzymało nagrodę Lambda Book Award for Lesbian Poetry.

June Jordan przez wiele lat wykładała na UC Berkeley i założyła Poetry for the People. Jej dwadzieścia osiem książek obejmuje poezję, eseje, beletrystykę i książki dla dzieci. Była regularną felietonistką The Progressive i płodną pisarką, której artykuły pojawiały się w The Village Voice, The New York Times, Ms. Magazine i The Nation. Po jej śmierci w 2002 roku szkoła w okręgu szkolnym San Francisco została przemianowana na jej cześć.