Dionizy Areopagita o imionach boskich i teologii mistycznej

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za swój wkład w chrześcijański mistycyzm apofatyczny, zgłębiając głębokie tematy dotyczące istoty Boga i ograniczeń ludzkiego zrozumienia. Jest postrzegana jako transformująca dla relacji z Bogiem, pomimo pewnych wyzwań w początkowym zrozumieniu. Autor, często przypisywany Pseudo-Dionizemu, jest broniony przed twierdzeniami o oszustwie z powodu błędnego przypisania. Czytelnicy doceniają poetyckie piękno i głębię dzieła, choć niektórzy zauważają, że abstrakcyjny charakter może być trudny dla osób mniej skłonnych do filozoficznego dyskursu.

⬤ Głęboka eksploracja chrześcijańskiego mistycyzmu apofatycznego i istoty Boga.
⬤ Transformujący wpływ na relacje czytelników z Bogiem.
⬤ Wysoko ceniona jako klasyka w zachodnich tradycjach duchowych.
⬤ Poetycki i metaforyczny język wzmacnia doświadczenie czytania.
⬤ Oferuje unikalne intelektualne podejście do zrozumienia Boga poprzez negację.

⬤ Początkowe zrozumienie może być trudne; wymaga dyscypliny.
⬤ Może być zbyt abstrakcyjna i filozoficzna dla niektórych czytelników, co może ograniczać dostępność.
⬤ Tłumaczeniu Rolta brakuje pewnej filologicznej dokładności w porównaniu do współczesnych standardów.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dionysius the Areopagite on the Divine Names and the Mystical Theology

Zawartość książki:

Wydana po raz pierwszy w 1920 roku książka jest tłumaczeniem - jedynym znanym dziełem brytyjskiego uczonego CLARENCE'A EDWINA ROLTA (1880-1917) - O imionach boskich i teologii mistycznej Dionizego Areopagity, biskupa Aten z I wieku. Autor jest często określany jako „pseudo-Dionizy”, ponieważ różne anachronizmy sugerują, że rękopis został napisany znacznie później przez nieznanego pisarza.

Pomimo niejasnego pochodzenia książki, pisma te są nadal bardzo cenione za ich teologiczną wnikliwość. Święty Tomasz z Akwinu często cytował Pseudo-Dionizego, podobnie jak wielu innych znanych i wpływowych teologów i filozofów. Pseudo-Dionizy zajmuje się tutaj Nadosobowością Boga.

Osobowość z definicji jest cechą ograniczoną do jednostki. Z drugiej strony, Bóg jest przeciwieństwem jednostki.

Bóg jest we wszystkich rzeczach, więc nie można mówić o osobowości boskiej. Pseudo-Dionizy proponuje raczej Nadosobowość, która opisuje aspekty i cechy uniwersalnej istoty.

Religijni uczeni i chrześcijanie pragnący innego zrozumienia relacji między Bogiem a wszechświatem znajdą to trudne, ale ostatecznie prowokujące do myślenia studium.