Ocena:
Książka jest fascynującym pamiętnikiem o uzależnieniu, przedstawiającym żywy i szczery portret doświadczeń autora z narkotykami. Chociaż wielu recenzentów chwali sposób pisania i opowiadania historii, konsekwentnie zwracają uwagę na poważne problemy z edycją i prezentacją, co umniejsza ogólne wrażenia z lektury.
Zalety:Świetnie napisana, wciągająca narracja, autentyczne przedstawienie uzależnienia, emocjonalna głębia, bogata w literackie odniesienia, rezonująca z czytelnikami zaznajomionymi z tematem, silna obecność postaci i wciągająca proza, która wywołuje reakcję trzewną.
Wady:Poważne błędy typograficzne i słaba edycja zmniejszają czytelność, niejasne zakończenie, niektórzy recenzenci czuli się niepewni co do losów autora, zakładano, że promuje negatywne przesłanie na temat programów odwykowych, a niektórzy uważali, że historia nie jest tak wnikliwa ani zabawna jak inna literatura narkotykowa.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Bezimienny narrator Digging the Vein ma problem: jest uzależniony od narkotyków i ma żonę, którą zna dopiero od dwóch dni, ale nie ma pracy, pieniędzy i wyjścia.
W miarę jak życie narratora rozpada się, pigułki, alkohol i problemy mnożą się, aż trafia na genialne rozwiązanie: heroinę. Wkrótce narrator zadaje się z grupą ulicznych dziwaków.
Gdy komedia zaczyna się piętrzyć, sprawy przybierają zły obrót, sprawiając, że Digging the Vein staje się brutalnym spojrzeniem na autodestrukcyjne, marginalne życie.
