Diego Garcia

Opinie czytelników

Książka przedstawia literacką i geograficzną podróż, która łączy osobiste narracje z tematami politycznymi. Wielu czytelników uznało jednak jej strukturę za zagmatwaną, a dodatkowe informacje za nieistotne, co doprowadziło do niezadowolenia z jej wykonania.

Łączy aspekty osobiste z tematyką polityczną, wywołuje silne emocje i ma znaczące walory dotykowe/estetyczne.

Rozdrobniona struktura z nieistotną treścią wypełniającą, wykonanie uznane za niespójne i wulgarne, brak rozwoju postaci.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Sierpień 2014.

Dwójka przyjaciół, pisarze Damaris Caleemootoo i Oliver Pablo Herzberg, przyjeżdża do Edynburga z Londynu, miasta, w którym zginął Daniel - jego brat, jej wróg, kochany przez nich oboje. Każdy dzień jest inny, ale taki sam.

Próbując dostać się do biblioteki, rozpraszają się kłótniami - czy będzie padać, czy nie i co powinni zrobić ze swoim bitcoinem? - Ostatecznie nie udaje im się napisać ani oprzeć smutkowi, który towarzyszy im, gdy dryfują po mieście. Pewnego dnia spotykają Diego, poetę. Dowiadują się, że matka Diego pochodziła z archipelagu Chagos, a ona i jej społeczność zostali zmuszeni do opuszczenia wysp swoich przodków przez żołnierzy w 1973 roku, aby zrobić miejsce dla bazy wojskowej.

Mają obsesję na punkcie tego niesławnego epizodu w brytyjskiej historii i ciągłego oporu ludności Chagos, i czują się wezwani do napisania w ramach solidarności. Ale jak podzielić się historią, która nie należy do nich? Smutna, zabawna i gniewna, ta wspólna fikcja opiera się na prawdziwym fakcie: wspólnej fikcji stworzonej przez rządy Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych w celu wywłaszczenia ludzi z ich ojczyzny.