Ocena:
W recenzjach podkreślono, że „Die Zeitmaschine” H.G. Wellsa to ponadczasowy klasyk science fiction, który łączy przygodę z wątkami filozoficznymi i społecznymi. Czytelnicy doceniają jego prowokujący do myślenia charakter i wyjątkową wizję przyszłości, którą przedstawia, pomimo powolnego początku dla niektórych. Dwujęzyczny format otrzymał pochwały, szczególnie w celach edukacyjnych. Kilka krytyków skupia się jednak na przestarzałym stylu i zbyt uproszczonych portretach postaci.
Zalety:⬤ Doskonałe połączenie przygody, filozofii i komentarza społecznego.
⬤ Ponadczasowe tematy, które pozostają aktualne.
⬤ Unikalna wizja przyszłości, która pobudza wyobraźnię.
⬤ Wciągająca fabuła z prowokującą do myślenia narracją.
⬤ Dwujęzyczny format doceniony przez osoby uczące się języków obcych.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, nieprzemijający klasyk, który jest przyjemny i wartościowy dla czytelników w każdym wieku.
⬤ Powolny początek, który może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Przestarzały styl pisania, który może wydawać się staroświecki dla współczesnych odbiorców.
⬤ Niektóre portrety postaci postrzegane jako zbyt uproszczone lub stereotypowe.
⬤ Nadmierna szczegółowość niektórych aspektów, takich jak opisy roślin, które mogą być postrzegane jako nieistotne.
(na podstawie 106 opinii czytelników)
H.
G. Wells: Wehikuł czasu Wehikuł czasu.
Po raz pierwszy opublikowana w The New Review, Londyn, między styczniem a majem 1895 roku: Nowy Jork, Henry Holt and Company, 1895, i Londyn, William Heinemann, 1895, tutaj w tłumaczeniu Felixa Paula Greve'a (od 1910 Frederick Philip Grove), Minden, 1904, nowe wydanie. Pod redakcją Karla-Marii Gutha. Berlin 2020 Tekst tego wydania został starannie dostosowany do nowej pisowni niemieckiej.
Projekt okładki: Thomas Schultz-Overhage. Skład z Minion Pro, 11 pkt.
