Celem niniejszego tomu jest wykorzystanie metodologii teorii ugruntowanej do zbadania, w jaki sposób osoby o wysokiej wrażliwości radzą sobie z przejściem ze szkoły do pracy.
W tym celu przeprowadzono zarówno wywiady eksperckie, jak i wywiady skoncentrowane na problemie z osobami dotkniętymi chorobą, a następnie poddano je ocenie w ramach systematycznego porównywania przypadków. Rezultatem jest samorozpoznanie wysokiej wrażliwości w formie nowo opracowanej teorii ugruntowanej, w której proces samorozpoznania wysokiej wrażliwości jako centralnego zjawiska kluczowego jest uzupełniony o 20 dalszych kategorii dotyczących doświadczeń osób o wysokiej wrażliwości, w tym warunków przyczynowych i interwencyjnych, kategorii kontekstowych i strategii działania, a także konsekwencji, które powstają w wyniku.
Z jednej strony niniejszy tom pokazuje, w jaki sposób osoby o wysokiej wrażliwości doświadczają procesu samorozpoznania, a z drugiej strony znaczenie tego kluczowego momentu w życiu osób o wysokiej wrażliwości dla procesów orientacji zawodowej i wyboru kariery jest rozpatrywane z perspektywy edukacji zawodowej.